Вечная мярзьліна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Абазначэньні: фіялетавы — раёны шматгадовай мярзьліны ў паўночным паўшар’і, сіні — раёны прамярзаньня глебы больш чым на 15 содняў у годзе, чырвоны — раёны прамярзаньня глебы менш чым на 15 содняў у годзе, суцэльная лінія — мяжа вобласьці сязоннага сьнежнага покрыва

Ве́чная мярзьлі́на (вечнамёрзлы грунт, шматгадовая крыялітазона, шматгадовая мярзьліна) — частка крыялітазоны, якая характарызуецца адсутнасьцю пэрыядычнага раставаньня. Агульнай плошчай 35 млн км². Распасьціраецца з поўначы Аляскі, Канады, Эўропы, Азіі да астравоў Паўночнага Ледавітага акіяна. Раёны шматгадовай мярзьліны — верхняя частка зямной кары, тэмпература якой доўгі час (ад 2-3 гадоў да тысячагодзьдзяў) не падымаецца вышэй за 0 °C. У зоне шматгадовай мярзьліны грунтавыя воды знаходзяцца ў выглядзе лёду, яе глыбіня часам перавышае 1 000 мэтраў.