Вельмі вялікі тэлескоп
Вельмі вялікі тэлескоп | |
![]() | |
Абсэрваторыя | Paranal Observatory[d] |
---|---|
Каардынаты | 24°37'38.39"S, 70°24'15.01"W |
Вышыня | 2635 м[1] |
Час назіраньня | 340 nights per year |
Даўжыня хвалі | — |
Першае выкарыстаньне | травень 1998 |
Тып тэлескопу | астранамічная абсэрваторыя[d] |
Колькасьць тэлескопаў | altazimuth mount[d] і Ritchey–Chrétien telescope[d] |
Дыямэтр | 8,2 м і 1,8 м |
Кутавая разрознасьць | 9,7E−9 радыян[2] |
Фокусная адлегласьць | 120 м[3] |
Вельмі вялікі тэлескоп у Вікісховішчы |
Вельмі вялікі тэлескоп (ВВТ) — тэлескопная сыстэма Эўрапейскай паўднёвай абсэрваторыі, усталяваны на гары Сэра Параналь у пустыні Атакама на поўначы Чылі. ВВТ складаецца з чатырох асобных тэлескопаў, галоўнае люстэрка кожнага зь якіх мае дыямэтар 8,2 м. Тэлескопы называюцца Анту, Куэен, Мэліпаль і Епун паводле назваў астранамічных аб’ектаў у мапудунгунскай мове; яны могуць выкарыстоўвацца як асобна, так і разам, калі трэба атрымаць вельмі вялікай кутавой разрознасьці.
ВВТ дзейнічае ў бачным ды інфрачырвоным дыяпазоне хваляў. Кожны з чатырох асобных тэлескопаў можа выяўляць аб’екты прыкладна ў чатыры мільярды разоў цьмянейшыя, чым бачныя няўзброеным вокам, а аб’яднаныя разам тэлескопы дасягаюць кутавой разрознасьці каля 0,001 кута-сэкундаў.
ВВТ — найбольш прадуктыўны наземны тэлескоп. Дзякуючы яму была атрыманая першая выява экзаплянэты, адбываецца сачэньне за зоркамі, якія круцяцца вакол звышмасіўнай чорнай дзіркі ў цэнтры Птушынай Дарогі, назіраньне вячэрняга золку найдаўжэйшага вядомага ўсьплёску гама-выпраменьваньня.