Аляксандар Ждановіч

Аляксандар Ждановіч
	Аляксандар Ждановіч
	Аляксандр Ждановіч (Маляваныч) на Дні роднай мовы. 19.02.2015
Дата нараджэньня	24 чэрвеня 1964 (60 гадоў)
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР;
Месца вучобы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Занятак	актор, артыст
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатар імя Максіма Горкага;
Узнагароды
IMDb	ID nm0955562

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Ждановіч.

Алякса́ндар Ві́ктаравіч Ждано́віч (нарадзіўся 24 чэрвеня 1964 году) — савецкі і беларускі актор тэатру і кіно. З 1996 году вядучы «Калыханкі» — «Маляваныч»^[1]^[2].

Біяграфія

У 1985 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Ад таго часу працуе ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Горкага. З 1996 году вядзе (Маляваныч) перадачу «Калыханка» на Беларускім тэлебачаньні. Да таго быў вядучым Слаўкам-Забаўкам у дзіцячай перадачы «Літарынка»^[3]. «Маляваныча» граў амаль 20 гадоў у перадачы «Калыханка», але ў 2015 годзе тэлевізійная кар'ера Аляксандра Ждановіча скончылася. Працягвае граць у тэатры. Заснавальнік і кіраўнік дзіцячага тэатра-студыі «Радасць» для дзяцей-інвалідаў і сірот пры Сьвята-Елісавецінскім манастыры, які пакінуў (ці быў звольнены) пасьля арышту ў лістападзе 2020 г. ^[4]^[5] Мастацкі кіраўнік Міжнароднага каляднага фэстывалю батлеечных і лялечных тэатраў «Нябёсы»^[6].

Дадатковыя зьвесткі

Жонка — Людміла Ждановіч — артыстка тэатру лялек. Маюць двух сыноў^[7].
Прытрымліваецца царкоўных пастоў, лёгка адмаўляецца ад мяса. Як сам кажа, таму гэткі худы^[2].
Займаецца маляваньнем. На сваё 40-годзьдзе арганізаваў выставу сваіх малюнкаў супольна зь дзіцячымі, дасланымі на «Калыханку».

Фільмаграфія

1982 — Купальская ноч — Васілёк
1989 — Высокая кроў
1991 — Запісы маладога ўрача — жаніх
1992 — Белыя адзежы
1993 — Ня хочу жаніцца!
1993 — Хачу ў Амэрыку
1996 — Зь пекла ў пекла
1996 — Птушкі бяз гнёздаў
1998 — Прывітаньне ад Чарлі-трубача
1998 — Забіць ліцадзея
1999 — Пракляты ўтульны дом
1999 — Паскораная дапамога
1999 — Рэйнджэр з атамнай зоны
1999 — Каменская-1 — Лыкаў
2004 — Мужчыны ня плачуць
2004 — На безыменнай вышыні
2005 — Глыбокая плынь
2005 — Прызваньне — Кураў
2006 — Выклік-2 — Курдзюмаў
2006 — Спакуса — Вадзім Нявінны
2009 — Суд
2009 — Тэрарыстка Іванова — Валодзя Дзеравянка

Крыніцы

^ Маляваныч в детстве мечтал стать милиционером Натальля Явід, «Вечерний Минск» 10 верасьня 2004
^ ^а ^б Александр Жданович: «В жизни я — Маляваныч!» Жан Содэль, «Вечерний Минск», № 192—193 (11164—11165) 1 верасьня 2006
^ Вечерний сказочник Ірына Завадзкая, «Советская Белоруссия», № 244 (22154) 24 сьнежня 2004
^ Працоўная група «Хрысціянская візія» Каардынацыйнай рады Беларусі Мониторинг преследований по основаниям, связанным с религией, во время политического кризиса в Беларуси Царква і палітычны крызіс у Беларусі Праверана 2021-03-31 г.
^ Свято-Елисаветинский монастырь выгнал “Маляваныча” — но “не за политику”. Еврорадио (2020-11-25). Праверана 2021-03-31 г.
^ nashaniva.by(недаступная спасылка)
^ Два имени — одно лицо Анатоль Смольскі, «Белорусская Деловая Газета», № 1476 2 лістапада 2004

Вонкавыя спасылкі

Жыцьцяпіс на Кіна-тэатр.ру

[1] Маляваныч в детстве мечтал стать милиционером Натальля Явід, «Вечерний Минск» 10 верасьня 2004

[belactors-2] а ^б Александр Жданович: «В жизни я — Маляваныч!» Жан Содэль, «Вечерний Минск», № 192—193 (11164—11165) 1 верасьня 2006

[3] Вечерний сказочник Ірына Завадзкая, «Советская Белоруссия», № 244 (22154) 24 сьнежня 2004

[4] Працоўная група «Хрысціянская візія» Каардынацыйнай рады Беларусі Мониторинг преследований по основаниям, связанным с религией, во время политического кризиса в Беларуси Царква і палітычны крызіс у Беларусі Праверана 2021-03-31 г.

[5] Свято-Елисаветинский монастырь выгнал “Маляваныча” — но “не за политику”. Еврорадио (2020-11-25). Праверана 2021-03-31 г.

[6] shaniva.by(недаступная спасылка)

[7] Два имени — одно лицо Анатоль Смольскі, «Белорусская Деловая Газета», № 1476 2 лістапада 2004

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]