Альбэрт Карэйва

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Альбэрт Карэйва
лац. Albert Karejva

Герб «Дубна»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся XIV стагодзьдзе
Памёр па 1413
Дзеці Івашка, Фёдар

Альбэрт Карэйва (? — па 1413) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста медніцкі (1390) і вялёнскі (1412). На Гарадзельскай уніі атрымаў герб «Дубна».

Меў уладаньні ў Соўгуцях (Жамойць) і, відаць, каля Кернава (у крыжацкім помніку «Паведамленьні аб літоўскіх дарогах» упамінаецца Sowguttindorff).

Імя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўныя артыкулы: Карэйва і Імёны ліцьвінаў

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Coreiko, houptman czu Medeniken[1], Careybo Capitaneus in Medeniken[2] (12 кастрычніка 1398 году); Koreyko (1412 год)[3]; cum Albracht Korewa de Sowgodsko[4], Corewa[5], Corewam[6] (2 кастрычніка 1413 году).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зь літоўскага баярскага роду. Брак зьвестак пра бацьку. Быў у сваяцтве з Юрыем Гайлімінам. Меў брата Трумпа, які разам з Гайлімінам езьдзіў уздымаць паўстаньне ў Жамойці.

Як староста медніцкі засьведчыў Салінскую умову (1398 год). У 1412 годзе разам зь Якубам Мінігайлам быў старостам вялёнскім.

Меў сыноў Івашку (Iwaschko Korewicz), які засьведчыў Хрыстмэмэльскую ўмову (1432 год) і Фёдара. Магчыма, яго дачкой была Ганна Багдана, жонка Начкі Гінівілавіча.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Die Staatsverträge des Deutschen Ordens in Preussen im 15. Jahrhundert. Bd. 1. — Marburg, 1970. S. 12.
  2. ^ Liv-, Esth- und Curländisches Urkundenbuch nebst Regesten / Hrsg. von F. G. von Bunge. Bd. 4. — Reval, 1859. S. 227.
  3. ^ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 251.
  4. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.
  5. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.
  6. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 69.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада / пераклад А. Мікус. — 2-е выд. — Смаленск: Інбелкульт, 2014. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4