Агата Зубэль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Агата Зубэль
па-польску: Agata Zubel-Moc
Дата нараджэньня 25 студзеня 1978(1978-01-25)[1] (46 гадоў)
Месца нараджэньня
Месца вучобы
Занятак кампазытарка, опэрная сьпявачка
Месца працы
Жанры клясычная музыка
Інструмэнты голас[d]
Узнагароды
Сайт zubel.pl (анг.)​ (пол.)

Ага́та Зу́бэль (па-польску: Agata Zubel; 25 студзеня 1978 году) — польская кампазытарка і сьпявачка[3].

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Агата Зубэль скончыла музычную школу імя Караля Шыманоўскага ва Ўроцлаве і Музычны ўнівэрсытэт імя Караля Ліпінскага, дзе навучалася кампазыцыі ў Яна Віхроўскага. Агата Зубэль ёсьць сяброўкай Моладзевага гуртка Зьвязу кампазытараў Польшчы і атрымлівае стыпэндыю Міністэрства культуры і нацыянальнай спадчыны. У цяперашні час выкладае ў Акадэміі музыкі ва Ўроцлаве, зьяўляючыся доктаркай філязофскіх навук. У 2013 годзе яна была ўзнагароджаная Міжнароднай трыбунай кампазытараў Міжнароднай музычнай рады[4] лепшым тытулам кампазіцыі для Not I, які яна напісала для сапрана, інструмэнтальнага ансамбля і электронікі[5].

Абраныя творы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Lumiere pour percussion (1997)
  • Накцюрн для скрыпкі-сола (1997)
  • Тры мініяцюры для фартэпіяна (1998)
  • Дзень нараджэньня зьмяшанага акапэльнага хора на словы Віславы Шымборскай (1998)
  • Песьня пра сканчэньне сьвету для голасу, дэкляматару і інструмэнтальнага ансамбля на словы Чэслава Мілаша (1998)
  • Развагі для зьмяшанага акапэльнага хора на словы Яна Твардоўскага (1999)
  • Рагнатэль для фагота і струннага аркестра (1999)
  • Людыя і Фу для сольнай гітары (1999)
  • Баляда для голаса, пэркусіі і стужкі (1999)
  • Фатаздымкі альбому для Марымбы і струннага квартэта (2000)
  • Trivellazione a percussione for percussion (2000)
  • Паўторны цыкль для пяці ўдарнікаў (2001)
  • Сачавіца для струннага аркестра, голас і акардэон (2001)
  • Сымфонія № 1 для аркестра (2002)
  • Нялюмба для чатырох марымбаў (2003)
  • Unisono I для голасу, ударных і кампутара (2003)
  • Unisono II для голасу, акардэона і кампутара (2003)
  • Канцэрт Гроса для магнітафону, скрыпкі ў стылі барока, клявэсыну і двух хораў (2004)
  • Гісторыі для голасу і падрыхтаванага фартэпіяна (2004)
  • Сымфонія No2 для 77 выканаўцаў (2005)
  • Струнны квартэт No1 для чатырох віялянчэляў і кампутара (2006)
  • Максымальная нагрузка для пэркусіі і кампутара (2006)
  • Касканда для голаса, флейты, клярнэту, скрыпкі і віялянчэлі (2007)
  • Інтэр — Опера / Балет для голаса, электронікі і танцораў (2008)
  • Сымфонія № 3 для сымфанічнага аркестра двайнога званка (2010)
  • Афарызмы на Мілаша (2011)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]