Агата Зубэль

Агата Зубэль
	Агата Зубэль
	па-польску: Agata Zubel-Moc
Дата нараджэньня	25 студзеня 1978 (46 гадоў)
Месца нараджэньня	Уроцлаў;
Месца вучобы	Музычная акадэмія ва Уроцлаве[d];
Занятак	кампазытарка, опэрная сьпявачка
Месца працы	Музычная акадэмія ва Уроцлаве[d];
Сябра ў	Саюз польскіх кампазітараў[d]
Жанры	клясычная музыка
Інструмэнты	голас[d]
Узнагароды	Пашпарт Палітыкі[d]
Сайт	zubel.pl (анг.) (пол.)
	Агата Зубэль у Вікісховішчы

Ага́та Зу́бэль (па-польску: Agata Zubel; 25 студзеня 1978 году) — польская кампазытарка і сьпявачка^[3].

Біяграфія

Агата Зубэль скончыла музычную школу імя Караля Шыманоўскага ва Ўроцлаве і Музычны ўнівэрсытэт імя Караля Ліпінскага, дзе навучалася кампазыцыі ў Яна Віхроўскага. Агата Зубэль ёсьць сяброўкай Моладзевага гуртка Зьвязу кампазытараў Польшчы і атрымлівае стыпэндыю Міністэрства культуры і нацыянальнай спадчыны. У цяперашні час выкладае ў Акадэміі музыкі ва Ўроцлаве, зьяўляючыся доктаркай філязофскіх навук. У 2013 годзе яна была ўзнагароджаная Міжнароднай трыбунай кампазытараў Міжнароднай музычнай рады^[4] лепшым тытулам кампазіцыі для Not I, які яна напісала для сапрана, інструмэнтальнага ансамбля і электронікі^[5].

Абраныя творы

Lumiere pour percussion (1997)
Накцюрн для скрыпкі-сола (1997)
Тры мініяцюры для фартэпіяна (1998)
Дзень нараджэньня зьмяшанага акапэльнага хора на словы Віславы Шымборскай (1998)
Песьня пра сканчэньне сьвету для голасу, дэкляматару і інструмэнтальнага ансамбля на словы Чэслава Мілаша (1998)
Развагі для зьмяшанага акапэльнага хора на словы Яна Твардоўскага (1999)
Рагнатэль для фагота і струннага аркестра (1999)
Людыя і Фу для сольнай гітары (1999)
Баляда для голаса, пэркусіі і стужкі (1999)
Фатаздымкі альбому для Марымбы і струннага квартэта (2000)
Trivellazione a percussione for percussion (2000)
Паўторны цыкль для пяці ўдарнікаў (2001)
Сачавіца для струннага аркестра, голас і акардэон (2001)
Сымфонія № 1 для аркестра (2002)
Нялюмба для чатырох марымбаў (2003)
Unisono I для голасу, ударных і кампутара (2003)
Unisono II для голасу, акардэона і кампутара (2003)
Канцэрт Гроса для магнітафону, скрыпкі ў стылі барока, клявэсыну і двух хораў (2004)
Гісторыі для голасу і падрыхтаванага фартэпіяна (2004)
Сымфонія No2 для 77 выканаўцаў (2005)
Струнны квартэт No1 для чатырох віялянчэляў і кампутара (2006)
Максымальная нагрузка для пэркусіі і кампутара (2006)
Касканда для голаса, флейты, клярнэту, скрыпкі і віялянчэлі (2007)
Інтэр — Опера / Балет для голаса, электронікі і танцораў (2008)
Сымфонія № 3 для сымфанічнага аркестра двайнога званка (2010)
Афарызмы на Мілаша (2011)

Крыніцы

^ ^а ^б Deutsche Nationalbibliothek Record #140800107 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
^ Polish Science
^ «Soprano Agata Zubel». Deutsche Welle
^ https://web.archive.org/web/20211007151153/http://www.imc-cim.org/news-imc/imc-news/1019-international-rostrum-of-composers-60th-anniversary.html
^ Zubel with UNESCO Prize for a Musical Beckett. Culture.pl (5 June 2013). Праверана 7 June 2013 г.

Вонкавыя спасылкі

Агата Зубэль на ШІМ-выданні
Профіль на сайце culture.pl
Профіль на сайце sfcmp.org Архівавана 13 верасня 2019.

[_644e2cab8268387f-1] а ^б Deutsche Nationalbibliothek Record #140800107 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

[_35b876f60b6dd9a2-2] Polish Science

[3] «Soprano Agata Zubel». Deutsche Welle

[4] ttps://web.archive.org/web/20211007151153/http://www.imc-cim.org/news-imc/imc-news/1019-international-rostrum-of-composers-60th-anniversary.html

[Culture.pl-5] Zubel with UNESCO Prize for a Musical Beckett. Culture.pl (5 June 2013). Праверана 7 June 2013 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]