Імпарт
І́мпарт (па-лацінску: importare — увазіць) — увоз на мытную тэрыторыю краіны тавараў, паслуг ці капіталу.
Імпарт з пунтку гледжаньня навукі — гэта вынік міжнароднага падзелу працы ў спаборніцтве краінаў па найбольш дасканаламу выкарыстоўваньню рэсурсаў як матэрыяльных, так і нематэрыяльных.
Разам з экспартам імпарт складае гандлёвы абарот. Розьніца паміж агульнай вартасьцю экспарту і імпарту складае гандлёвае сальда.
Вартасьць імпарту лічыцца ў цэнах на ўмовах CIF, гэта значыць уключаецца вартасьць страхаваньня ды фрахта. З гэтай прычыны агульнасусьветны экспарт заўсёды менш за імпарт.
Імпарт матэрыяльных каштоўнасьцяў называецца бачны імпарт. Імпарт транспартных паслуг, турызм, страхаваньне і іншыя паслугі, а таксама пераказы грошаў юрыдычных ды фізычных асобаў за мяжу — нябачны імпарт.
Падзяляюць імпарт па яго прадмеце на:
- Імпарт тавараў
- Імпарт паслуг
- Імпарт капіталу
Рэімпарт — адваротны ўвоз тавараў, раней вывезеных па-за межы ды не пераапрацаваных там.
Імпарт рэгулюецца дзяржавамі празь некаторыя інструмэнты гандлёвай палітыкі: мыты, квоты, «дабраахвотныя» абмежаваньні, мінімальныя імпартныя цэны, тэхнічныя бар’еры ды іншыя.
Гэтыя інструмэнты маюць дзьве мэты — абарона нацыянальных вытворцаў ад міжнароднай канкурэнцыі ды фіскальная мэта.
Імпарт у Беларусі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Агульная вартасьць імпарту ў Беларусь[1]
|
Асноўныя краіны імпарту паводле зьвестак за 2008 год
|
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ адпаведна зьвесткам з сайту Дзяржаўнага мытнага камітэту