Эдуард Багрыцкі
| Эдуард Багрыцкі | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 3 лістапада 1895[1][2][3][…] |
| Памёр | 16 лютага 1934[4][5][6][…] (38 гадоў) |
| Пахаваны | |
| Сужэнец | Лідзія Суок[d] |
| Дзеці | Усевалад Багрыцкі[d] |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэт, перакладнік, драматург, рэдактар, графік |
| Жанр | верш і апавядальная паэзія[d] |
| Мова | расейская мова[8] |
| Подпіс | 
|
Эдуард Багрыцкі (сапр. Дзюбін; рас. Эдуа́рд Гео́ргиевич Багри́цкий (сапр. Дзю́бин); 3 лістапада 1895, Адэса — 16 лютага 1934) — расейскі паэт.
Першыя вершы (1915-16) — стылізаваныя, умоўна-рамантычныя. У лірычных вершах і паэмах пэрыяду грамадзянкай вайны («Птушкалоў», «Тыль Уленшпігель», «Карчма», «Кавун» і інш.) рамантычныя вобразы свабодалюбных, мужных людзей. Першы зборнік «Паўднёвы захад» (1928). Аўтар паэмаў «Дума пра Апанаса» (1926), «Люты» (1934, апубл. 1936), паэтычнай трылёгіі «Апошняя ноч», «Чалавек прадмесьця» і «Сьмерць піянеркі», зборніка вершаў «Пераможцы» (усе 1932) пра падзеі грамадзянскай вайны і сацыялістычнай рэчаіснасьці. Перакладаў на расейскую мову вершы Я. Купалы.
Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.
На беларускую мову яго творы перакладалі М. Багун, В. Болбас[9], С. Дзяргай, М. Хведаровіч.
Бібліяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Собр. соч. в 2 томах, т. 1, под ред. И. Уткина. [Вступ. ст. Ю. Севрука], М., 1938.
- Стихотворения, [Вступ. ст. и подгот. текста Вс. Азарова], М.-Л., 1956.
- Стихотворения и поэмы. [Вступ. ст. И. Гринберга], М., 1958; Стихотворения и поэмы, [Вступ. ст. Е. П. Любаревой], М.-Л., 1964.
- Избранное. М., 1987.
- Стихотворения и поэмы. Сост. Глеб Морев. [Вступ. ст. М. Д. Шраера]. Новая библиотека поэта: Малая серия. СПб., 2000.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ėduard Georgievič Bagrickij // Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (ням.) / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL
- ^ Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
- ^ БАГРИЦКИЙ Эдуард Георгиевич // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (рас.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 147—151. — ISBN 5-94848-245-6
- ^ а б в Багрицкий Эдуард Георгиевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б в Багрицкий, Эдуард Георгиевич // Краткая литературная энциклопедия (рас.) — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
- ^ а б в Eduard Georgiyevich Bagritsky // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Find a Grave (анг.) — 1996.
- ^ Багрицкий Эдуард Георгиевич // ПроДетЛит (рас.) — 2019.
- ^ Багрыцкі, Э. Кавун // У кн.: Болбас, В. Забытыя прывіды мрояў: Навелы і пераклады. — Мінск: Логвінаў, 2004. — 120 с. — ISBN 985-6701-27-9.
 |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |