Віленска-Радамская унія: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 10:07, 30 ліпеня 2010

Віленска-радамская вунія — дзяржаўная і палітычная дамова ВКЛ і Польскага каралеўства, заключаная ў Вільні і ратыфікаваная Кароннай Радай у Радаме ў 1401 годзе. Па ўмовах уніі ВКЛ заставалася самастойнай дзяржавай у саюзе з Польшчай. Пажыцьцёва перадавала кіраўніцтва ВКЛ вялікаму князю Вітаўт з захаваньнем вярхоўнай улады Ягайлы. Пасьля сьмерці Вітаўта ўлада пераходзіла да Ягайлы ці ягоных законных нашчадкаў.

Перадумовы

Трагічная параза ад татараў на Ворскле ў 1399 годзе прымусіла Вітаўта падпісаць Віленска-Радамскую вунію з Польшчай у 1401 годзе.

Умовы

У Вільні вялікі князь Вітаўт падпісаў дакумант, у якім прызнаваў уладу Ягайлы і Польшчы і абавязваўся разам зь літоўскімі баярамі далучыць Літву да Каралеўства Польскага.

Значэньне і наступствы

Беручы пад увагу сьмерць каралевы Ядзьвігі ў 1399 і брак патомства ад яе шлюбу з Ягайлай, літоўскія баяры атрымалі магчымасьць у выпадку сьмерці караля супольна з польскімі панамі абіраць новага манарха. Віленскую дамову пацьвердзіла каронная рада ў Радаме, прызнаючы пажыцьцёвы тытул вялікага князя літоўскага за Вітаўтам.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Віленска-радамская вунія''' (''1401'') — дзяржаўная і палітычная дамова [[ВКЛ]] і [[Польскае каралеўства|Польскага каралеўства]], адпаведна зь якой ВКЛ заставалася самастойнай дзяржавай у саюзе з Польшчай. Пажыцьцёва перадавала кіраўніцтва [[ВКЛ]] [[Вітаўт]]у, як вялікаму князю з захаваньнем вярхоўнай улады [[Ягайла|Ягайлы]].
+'''Віленска-радамская вунія''' — дзяржаўная і палітычная дамова [[ВКЛ]] і [[Польскае каралеўства|Польскага каралеўства]], заключаная ў [[Вільня|Вільні]] і ратыфікаваная Кароннай Радай у [[Радам]]е ў [[1401|1401 годзе]]. Па ўмовах уніі ВКЛ заставалася самастойнай дзяржавай у саюзе з Польшчай. Пажыцьцёва перадавала кіраўніцтва [[ВКЛ]] вялікаму князю [[Вітаўт]] з захаваньнем вярхоўнай улады [[Ягайла|Ягайлы]]. Пасьля сьмерці Вітаўта ўлада пераходзіла да Ягайлы ці ягоных законных нашчадкаў.
+== Перадумовы ==
-Трагічная параза ад татараў на [[Бітва на Ворскле|Ворскле]] ў [[1399]] годзе прымусіла [[Вітаўт]]а падпісаць ''Віленска-Радамскую вунію'' з Польшчай у [[1401]] годзе. У Вільні вялікі князь Вітаўт падпісаў дакумант, у якім прызнаваў уладу Ягайлы і Польшчы і абавязваўся разам зь літоўскімі баярамі далучыць [[Літва|Літву]] да Каралеўства Польскага.
+Трагічная параза ад татараў на [[Бітва на Ворскле|Ворскле]] ў [[1399]] годзе прымусіла [[Вітаўт]]а падпісаць ''Віленска-Радамскую вунію'' з Польшчай у [[1401]] годзе.
+== Умовы ==
+У Вільні вялікі князь Вітаўт падпісаў дакумант, у якім прызнаваў уладу Ягайлы і Польшчы і абавязваўся разам зь літоўскімі баярамі далучыць [[Літва|Літву]] да Каралеўства Польскага.
+== Значэньне і наступствы ==
 Беручы пад увагу сьмерць каралевы Ядзьвігі ў [[1399]] і брак патомства ад яе шлюбу з Ягайлай, літоўскія баяры атрымалі магчымасьць у выпадку сьмерці караля супольна з польскімі панамі абіраць новага манарха. Віленскую дамову пацьвердзіла каронная рада ў [[Радам]]е, прызнаючы пажыцьцёвы тытул вялікага князя літоўскага за Вітаўтам.