Генадзь Цітовіч: розьніца паміж вэрсіямі
д кірылічная «і» |
Першы настаўнік |
||
| Радок 22: | Радок 22: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Першую навуку мастацву і культуры атрымаў у дзіцячыя гады ад [[Флор Данатавіч Манцэвіч|Флора Манцэвіча]].<ref name="Цітовіч">{{кніга |
|||
|аўтар = Г.И.Цитович |
|||
|частка = Мой первый учитель |
|||
|загаловак = Люди Нарочанского края. Воспоминания участников революционной борьбы и Великой Отечественной войны |
|||
|арыгінал = |
|||
|спасылка = |
|||
|адказны = |
|||
|выданне = |
|||
|месца = Мн. |
|||
|выдавецтва = Беларусь |
|||
|год = 1975 |
|||
|том = |
|||
|старонкі = 94-101 |
|||
|старонак = 592 |
|||
|серыя = |
|||
|isbn = |
|||
|тыраж = 75 000 |
|||
}}</ref> |
|||
Вучыўся ва [[Унівэрсытэт Стэфана Баторыя|Ўнівэрсытэце Стэфана Баторыя]] ([[1936]]—[[1939]]), скончыў [[Віленская кансэрваторыя|Віленскую кансэрваторыю]] (1939). У [[1939]]—[[1941]] і [[1945]]—[[1951]] — рэдактар абласнога радыё, кансультант Дома народнай творчасьці ў [[Баранавічы|Баранавічах]]. У [[1974]]—[[1975]] гг. — старшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]]. Стварыў у в. [[Вялікае Падлесьсе]] [[Ляхавіцкі раён|Ляхавіцкага раёну]] народны хор ([[1952]]), рэарганізаваны ў [[1959 год]]зе ў [[Беларускі дзяржаўны ансамбаль песьні і танцу]], у [[1964]] — у [[Дзяржаўны народны хор БССР]], якім кіраваў да 1974 году. У [[1974]]—[[1975]] — старэйшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру [[АН БССР]]. |
Вучыўся ва [[Унівэрсытэт Стэфана Баторыя|Ўнівэрсытэце Стэфана Баторыя]] ([[1936]]—[[1939]]), скончыў [[Віленская кансэрваторыя|Віленскую кансэрваторыю]] (1939). У [[1939]]—[[1941]] і [[1945]]—[[1951]] — рэдактар абласнога радыё, кансультант Дома народнай творчасьці ў [[Баранавічы|Баранавічах]]. У [[1974]]—[[1975]] гг. — старшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]]. Стварыў у в. [[Вялікае Падлесьсе]] [[Ляхавіцкі раён|Ляхавіцкага раёну]] народны хор ([[1952]]), рэарганізаваны ў [[1959 год]]зе ў [[Беларускі дзяржаўны ансамбаль песьні і танцу]], у [[1964]] — у [[Дзяржаўны народны хор БССР]], якім кіраваў да 1974 году. У [[1974]]—[[1975]] — старэйшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру [[АН БССР]]. |
||
Вэрсія ад 19:07, 15 ліпеня 2015
| Генадзь Цітовіч | |
| Нарадзіўся | 25 ліпеня (7 жніўня) 1910 |
|---|---|
| Памёр | 20 чэрвеня 1986 (75 гадоў) або 21 чэрвеня 1986[1] (75 гадоў) |
| Жанр | этнаграфія |
| Прэміі | Народны артыст СССР, Прэмія Ленінскага камсамолу БССР |
Гена́дзь Іва́навіч Ціто́віч (7 жніўня [ст. ст. 25 ліпеня] 1910, в. Новы Пагост, цяпер Мёрскі раён Віцебскай вобласьці — 21 чэрвеня 1986) — беларускі музыказнавец, этнограф і харавы дырыгент.
Біяграфія
Першую навуку мастацву і культуры атрымаў у дзіцячыя гады ад Флора Манцэвіча.[2]
Вучыўся ва Ўнівэрсытэце Стэфана Баторыя (1936—1939), скончыў Віленскую кансэрваторыю (1939). У 1939—1941 і 1945—1951 — рэдактар абласнога радыё, кансультант Дома народнай творчасьці ў Баранавічах. У 1974—1975 гг. — старшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру АН БССР. Стварыў у в. Вялікае Падлесьсе Ляхавіцкага раёну народны хор (1952), рэарганізаваны ў 1959 годзе ў Беларускі дзяржаўны ансамбаль песьні і танцу, у 1964 — у Дзяржаўны народны хор БССР, якім кіраваў да 1974 году. У 1974—1975 — старэйшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру АН БССР.
Запісаў больш за 3 тыс. беларускіх (пераважна), расейскіх, украінскіх, польскіх, баўгарскіх, летувіскіх, латыскіх народных песьняў, танцаў, інструмэнтальных найгрышаў. Зрабіў для хору шмат канцэртных апрацовак уласных запісаў. Складальнік шэрагу фальклёрных зборнікаў.
Тэарэтычныя працы прысьвечаныя міжславянскім і славяна-балцкім народна-песенным сувязям, гістарычнаму развіцьцю беларускай народнай музыкі, беларускаму народнаму шматгалосьсю, народнаму выканальніцтву, стылявому аналізу сучаснай народнай песні, музычнаму побыту сучаснай вёскі. Зрабіў значны ўнёсак у станаўленьне і разьвіцьцё самадзейнага музычнага мастацтва Беларусі. Актыўна выступаў у пэрыядычным друку, аўтар шэрагу нізак тэле- і радыёперадачаў.
Народны артыст СССР (1968), ляўрэат прэміі Ленінскага камсамолу Беларусі (1968). Узнагароджаны 3 ордэнамі, а таксама мэдалямі.
Бібліяграфія
- Польскія народныя песні. — Mн., 1962;
- Анталогія беларускай народнай песні. — Mн., 1968;
- Аб беларускім песенным фальклоры. [Выбр. нарысы]. — Мн., 1976.
Літаратура
- Жураўлёў Д.М. Генадзь Цітовіч. — Mн.: 1969.
- Цітовіч Генадзь // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Менск: БелСЭ, 1989. — 575 с.: іл. ISBN 5-85700-014-9.
Вонкавыя спасылкі
- Манцэвіч Барыс. А Беларусь — даражэй за ўсё. Успаміны пра Генадзя Цітовіча// //«Рэгіянальная газета»
- ^ нарматыўны кантроль Бібліятэкі Кангрэсу (анг.) — Library of Congress.
- ^ Г.И.Цитович Мой первый учитель // Люди Нарочанского края. Воспоминания участников революционной борьбы и Великой Отечественной войны. — Мн.: Беларусь, 1975. — С. 94-101. — 592 с. — 75 000 ас.