Каркасон
Каркасон | |||||
франц. Carcassonne | |||||
| |||||
Краіна: | Францыя | ||||
Рэгіён: | Аксытанія | ||||
Дэпартамэнт: | Од | ||||
Плошча: | 65,08 км² | ||||
Вышыня: | 111 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2013) | |||||
колькасьць: | 46 724 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 717,95 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+1 | ||||
летні час: | UTC+2 | ||||
Паштовы індэкс: | 11000 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 43°12′57″ пн. ш. 2°21′5″ у. д. / 43.21583° пн. ш. 2.35139° у. д.Каардынаты: 43°12′57″ пн. ш. 2°21′5″ у. д. / 43.21583° пн. ш. 2.35139° у. д. | ||||
Каркасон | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.carcassonne.org/ |
Каркасон (па-француску: Carcassonne, па-аксытанску: Carcassona) — горад у Францыі, адміністрацыйны цэнтар дэпартамэнту Од у рэгіёне Аксытанія (да 1 студзеня 2016 — у рэгіёне Лянгедок-Русыён). Насельніцтва гораду на 2013 год складала 46 724 чалавекі. Каркасон падзяляецца на стары й новы горад. Стары ўмацаваны горад стаіць на скалістым ўзвышшы й акружаны дзьвюма сьценамі V і XIII стагодзьдзяў. У 1997 годзе сярэднявечны архітэктурны ансамбль трапіў у сьпіс сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО.
Геаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Каркасон знаходзіцца на поўдні Францыі ў 80 км на ўсход ад Тулюзы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У XII стагодзьдзі ў сьценах Каркасона жыло мноства прыхільнікаў руху катараў. За іх заступаўся віконт Раймон-Ражэ Транкавэль, таму ў вачах папы рымскага горад стаў месцам распаўсюджваньня ерасі. У рэшце рэшт, Інакентыюс III абвесьціў пачатак крыжовага паходу супраць катараў, на чале якога ўстаў Сымон IV дэ Манфор. У жніўні 1209 году войскі крыжакоў асадзілі Каркасон. Горад быў узяты й спалены. Аднак крэпасьць Каркасон некаторы час працягвала супрацівіцца. Але праз два тыдні пасьля пачатку аблогі віконт Каркасон быў вымушаны здацца з-за недахопу пітной вады. Пасьля гэтага яго кінулі ў турму, дзе ён неўзабаве памёр[1]. Пасьля ўзяцьця Каркасону землі Транкавэлей былі перададзеныя Сымону дэ Монфору. Ягоны сын перадаў гэтыя валоданьні каралю Францыі, які ўключыў іх у свой дамэн ў 1224 годзе[2].
Пасьля няўдалай спробы паўстаньня каркасонцаў на чале з сынам Віконта Транкавэля ў 1240 годзе, Людовік Сьвяты выгнаў бунтаўнікоў з гораду й загадаў ім пасяліцца на іншым беразе ракі: так пачаў будавацца новы горад, Бастыда. Каркасон ператварыўся ў горад з двума цэнтрамі, паміж Сытэ (фартэцыяй) й Бастыдай разгарэлася сапраўдная сацыяльная барацьба й эканамічная канкурэнцыя. Паступова Бастыда Людовіка Сьвятога пачала квітнець і нават перасягнула Сытэ, які паступова страціў сваю ўладу й палітычнае значэньне.
У 1248 годзе ў ніжнім горадзе зьявілася консульства. Горадам кіравалі 6 консулаў разам са шляхтай. У XIV стагодзьдзі горад стаў першарадным вытворцам тэкстылю ў каралеўстве, у асноўным воўны. Прадукцыя экспартавалася ў такія гарады як Канстантынопаль і Александрыя[3]. У 1348 годзе ў горадзе, як і ва ўсёй краіне, пачалася чума. Эпідэмія пэрыядычна аднаўлялася аж да пачатку наступнага стагодзьдзя. У гэты ж час з-за Стогадовай вайны горад нёс вялікія страты. У 1355 годзе Эдуард Чорны Прынц спаліў ніжні горад, але пашкадаваў Сытэ[4]. У 1359 годзе Бастыда была адноўленая й умацаваная. Тэкстыльная вытворчасьць аднавілася й атрымала далейшае разьвіцьцё.
Гарады-сябры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.56. (ISBN 2-7089-8328-8)
- ^ Leroy Ladurie E. Histoire du Languedoc. Presses universitaires de France, coll. «Que sais-je?». 1982. P. 42.
- ^ Panouillé J.-P. Carcassonne, histoire et architecture. Éditions Ouest-France. P.52. (ISBN 2-7373-2194-8)
- ^ Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.97. (ISBN 2-7089-8328-8)
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Каркасон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў