Прагляд крыніцы для Вінцэнт Козел-Паклеўскі (афіцэр)

{{Іншыя значэньні}}
{{Вайсковы дзяяч
|поўнае імя = Вінцэнт Козел-Паклеўскі
|арыгінальнае імя = Vincent Kozieł-Pakleŭski
|пэрыяд жыцьця = {{Нарадзіўся|25|10|1889}} — [[1940]]
|месца нараджэньня = {{сьцяг Расеі}} [[Таліца (горад)|Таліца]], [[Расейская імпэрыя]]
|месца сьмерці = {{сьцяг СССР}} [[Катынь]], [[СССР]]
|партрэт = Poklewski-Koziełł Wincenty rtm. kawaler VM.jpg
|подпіс = Вінцэнт Козел-Паклеўскі
|мянушка = 
|прыналежнасьць = {{Сьцягафікацыя|Расейская імпэрыя}} (1865 — 1918)<br/>{{Сьцягафікацыя|Польшча}}
|гады службы = [[1917]]–[[1940]]
|званьне = [[Файл:PL Epolet kpt.svg|40px]] [[капітан]]
|род войскаў = [[Пяхота]]
|камандаваў =
|частка =
|бітвы = [[Першая сусьветная вайна|І сусьветная вайна]],<br/>[[Польска-савецкая вайна]],<br/>[[Другая сусьветная вайна|ІІ сусьветная вайна]]
|узнагароды = {{Блёк узнагародаў|{{Ордэн Virtuti Militari}}|{{Крыж Мужных}}}}[[Файл:Wstążeczka amarantowa.jpg|40px|Амарантавая стужка]][[Файл:POL Złoty Krzyż Zasługi BAR.svg|40px|Залаты крыж Заслугі]][[Файл:POL Srebrny Krzyż Zasługi BAR.svg|40px|Срэбны крыж Заслугі]][[Файл:World War I Victory Medal ribbon.svg|40px|Медаль Перамогі]][[Файл:Odznaka I korpus w Rosji.jpg|30px|Адзнака I Корпусу Расейскай імпэрыі]]
|сувязі =
|у адстаўцы =
}}
'''Вінцэнт Козел-Паклеўскі''' ({{мова-pl|Wincenty Koziełł-Poklewski|скарочана}}; нар. {{Дата ў старым стылі|13 кастрычніка|1889|25 кастрычніка}} ў [[Таліца (горад)|Таліцы]], [[Пермская губэрня|Пермскай губэрні]], [[Расейская імпэрыя]], памёр вясной [[1940]] у [[Катынь|Катыні]]) — [[капітан]] войск панцэрных [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|міжваеннай Польшчы]]<ref>«Tajny Dziennik Personalny Rezerw» (Nr 2), Warszawa: MSWojsk, 28 kwietnia 1939, s. 46.</ref>, ахвяра [[Катынскі расстрэл|Катынскага расстрэлу]].

== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям’і высланага ў [[Сыбір]] паўстанца зь [[Юзэф Козел-Паклеўскі|Юзэфа Козел-Паклеўскага]] са [[Шляхта|шляхецкага]] роду [[Козел-Паклеўскія|Козел-Паклеўскіх]] уласнага гербу [[Козел (герб)|Козел]]. Маці Юлія-Амбражына Козел-Паклеўская (1863—1938) прыходзілася далёкай сваячкай Юзэфу і паходзіла зь [[Вількамір|вількамірскай]] галіны роду Козел-Паклеўскіх.

Вінцэнт Козел-Паклеўскі скончыў сярэднюю школу ў [[Екацярынбург|Екацярынбурзе]] і [[Сельскагаспадарчая акадэмія ў Дублянах|Сельскагаспадарчую акадэмію ў Дублянах]]<ref>Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000., s. 301.</ref>. З адукацыі інжынэр сельскай гаспадаркі. Са сьнежня [[1917]] г. у чыне ўлана 3-га ўланскага палка [[І Польскі корпус у Расеі]]. Быў узнагароджаны амарантавай стужкай<ref>Dziennik Personalny" (R. III, Nr 21), Warszawa, 15 lipca 1922, s. 528.</ref>.

Пасьля вяртаньня на радзіму ў [[1918]] годзе ўступіў у Войска Польскае, прызваны ў 3-ці Ўланскі полк. Да траўня [[1920]] г. інструктар Цэнтральнай унтэр-афіцэрскай школы ў [[Пярэмышль|Перамышлі]]. Удзельнічаў у [[Польска-савецкая вайна|польска-савецкай вайне]]. Узнагароджаны [[Virtuti Militari|Ордэнам Vіrtutі Mіlіtarі]] за бітву пад Крашэвам [[10 жніўня]] 1920 г. (прашэньне падпісана камандзірам 2-й кавалерыйскай дывізыі палкоўнікам [[Густаў Орліч-Дрэшэр|Густавам Орліч-Дрэшэрам]])<ref>Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000., s. 227.</ref>. Быў камандзірам эскадрону 203-га ўдобраахвотніцкага палка ўланаў. У міжваенны пэрыяд у [[1921]] г. звольнены ў запас у званьні капітана. У [[1924]] годзе ён зноў быў у войску, быў накіраваны ў школу бронеаўтамабіляў у [[Самюр]] у [[Францыя|Францыі]]. У лістападзе [[1925]] г. у якасьці афіцэра запасу, прызванага на сапраўдную службу, зацьверджаны малодшым афіцэрам у 1-ага эскадрону бронеаўтамабіляў у [[Горадня|Горадні]] з адначасовым пераводам з 8-ага палку конных стральцоў да 10-ага палку ўланаў. У [[1928]] годзе ён быў камандзірам эскадрону бронеаўтамабіляў 5 асобнай кавалерыйскай брыгады ў [[Кракаў|Кракаве]]. Са жніўня [[1929]] г. у адстаўцы.

Пасьля адстаўкі кіраваў маёнткам [[Людвінова (Вялейскі раён)|Людвінова]]. Людвінова было часткай радавога маёнтку [[Вялікая Сэрвач|Вялікую Сэрвач]] Козел-Паклеўскіх. Маці Вінцэнта Юлія Козел-Паклеўская вылучыла маёнткі Кастыкі і Людвінова зь вялікага спадчыннага маёнтку Сэрвач. Юлія Козел-Паклеўская вылучыла старэйшаму сыну Юзэфу [[Вялікая Сэрвач|Вялікую Сэрвач]] са спадчынным сядзібным домам і броварам, Вінцэнту — толькі пабудаваны фальварак Людвінова з закладзенай у ім фэрмай серабрыстых ліс, а малодшаму Тадэвушу — [[Кастыкі]], у якіх быў вадзяны млын. Вінцэнт прывёз у Людвінова на развод паўсотні норак І чарнабурак. Пабудаваў на тэрыторыі свайго маёнткуа фэрму для разьвядзеньня дзікіх зьвяркоў і наняў нямецкага вэтэрынара, які разам зь вясковымі людзьмі даглядалі лісаў і норак. Неўзабаве на шырокай паляне сярод леса ўсё было забудавана вальерамі, якіх налічвалася каля 300. Вальеры Быў пранумараваны, на побач віселі шыльды з нумарамі і імем гадаванца. У газэце «Slowo» у № 201 за 1938 год, пісалі пра лісіную фэрму ў Людвінова: «''Гаспадар фэрмы срэбных ліс Вінцэнт Козел-Паклеўскі, закладваючы зьверагадоўлю, марыў, каб кожная кабета ў сьвеце мела ў сваім гардэробе футру зь яго фэрмы''». Сама фэрма ў Людвінова паўстала зь невялікага капіталу, але на 1930-я гады была адной з найбуйнейшых фэрмаў такога кшталту. Футра зь людвіноўскага маёнтку займала 50% усяго рынку футраў тагачаснай Польшча.

Пасьля пачатку [[Другая сусьветная вайна|ІІ сусьветнай вайны]] быў мабілізаваны. Трапіў у савецкі палон, быў зьняволены ў [[Казельск]]у. З [[16 лістапада]] [[1939]] г. — па [[14 студзеня]] [[1940]] г. — вязень лягеру Казельску. У вопісе 16 лістапада значыўся як хворы ў шпіталі ваеннапалонных. З 19 па [[21 красавіка]] 1940 г. перададзены ў распараджэньне начальніка [[НКУС]] Смаленскай вобласьці — сьпіс на высылку 036/4, п.п. 6 ад [[16 красавіка]] 1940 г.<ref>Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000., s. 227.</ref>. Забіты 20—22 красавіка 1940 г. НКУСам у Катынскім лесе. Падчас эксгумацыі, праведзенай немцамі ў 1943 годзе, ён ня быў ідэнтыфікаваны. Да [[1990]] году сваякі шукалі інфармацыю праз Бюро інфармацыі й расьледаваньняў [[Польскі Чырвоны Крыж|Польскага Чырвонага Крыжа]] ў [[Варшава|Варшаве]]. Яго сымбалічная магіла знаходзіцца на варшаўскіх [[Старыя Павонзкі|могілках Павонзкі]] (участак Z-3-26).
[[Файл:Grób gen. Władysława i symboliczny Wincentego Koziełł-Poklewskiego.jpg|міні|Магіла генэрала Ўладзіслава Козел-Паклеўскага й сымбалічная магіла Вінцэнта Казела-Паклеўскага ў Старых Павонзках]]

== Прыватнае жыцьцё ==
Быў тройчы жанаты. Меў сына Рышарда (1919—1988) і дачку Барбару (1924—1995).

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Козел-Паклеўскі, Вінцэнт}}
[[Катэгорыя:Козел-Паклеўскія]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі Першай сусьветнай вайны]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі польска-савецкай вайны]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі Другой сусьветнай вайны]]
[[Катэгорыя:Узнагароджаныя ордэнам Віртуці Мілітары]]
[[Катэгорыя:Узнагароджаныя крыжам Мужных]]
[[Катэгорыя:Польскія вайскоўцы, забітыя ў Катыні]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1940 годзе]]