Віктар Шымук

	Віктар Шымук
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 красавіка 1933; Зьмяёўцы, гміна Зьдзецел[d], Наваградзкі павет[d], Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка;
Памёр	18 верасьня 1998 (65 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	перакладнік, пісьменьнік, паэт

Ві́ктар (Віке́нці) Мікала́евіч Шыму́к (2 красавіка 1933, в. Зьмяёўцы, Зьдзецельскі раён — 18 верасьня 1998) — беларускі пісьменьнік і перакладчык.

Пасьля заканчэньня васьмі клясаў працаваў адказным сакратаром зьдзецельскай раённай газэты «За новую вёску» (1949—1951). Адначасова вучыўся ў вячэрняй сярэдняй школе. У 1951 годзе паступіў на аддзяленьне журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (скончыў завочна ў 1957). Адначасова працаваў у рэдакцыі газэты «Калгасная праўда», потым — літсупрацоўнікам рэдакцыі газэты «Звязда» (1967—1971), адказным сакратаром штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва» (1974—1977). Пасьля намесьнік галоўнага рэдактара Галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычнага вяшчаньня на Беларускім радыё. Сябра СП СССР з 1964 г.

Літаратурную працу пачаў у 1949 годзе.

Творчасьць

«Каля Броннай гары» (1960)
«Мы вясне дапамагалі» (1962), зборнік вершаў
«Дочкі сіняга Немана» (1964)
«Добрай раніцы, поле» (1964), кніга нарысаў
«Свіцязянскія хвалі» (1968), зборнік вершаў
«Помняць пушчы і паляны» (1969), зборнік апавяданьняў
«Сын каваля» (1970)
«Коля Гойшык» (1971)
«Дыханнем ліпеньскім сагрэтыя» (з Л. Сьмілавіцкім, 1971)
«Світанне» (1972), зборнік вершаў
«Леў Даватар» (1973)
«Пасля працы рупнай» (1974)
«Рэха Аўроры» (1979)
«Марылі пра шчасце хлапчукі» (паэмы, 1981)
«Святло красавіцкіх бяроз» (1983), зборнік вершаў
«Ад хаты да хаты» (1983), зборнік сатырычных вершаў
«Спелы жнівень» (1990), зборнік вершаў

На шэраг вершаў напісаныя песьні.

Вонкавыя спасылкі