Востраў Ушэсьця
| Востраў Ушэсьця Ascension Island | |||||
| |||||
| |||||
| Афіцыйная мова | ангельская | ||||
| Сталіца | Джоржтаўн | ||||
| Найбуйнейшы горад | Джоржтаўн | ||||
| Форма кіраваньня | Замежная тэрыторыя Джастын Алан | ||||
| Плошча • агульная • адсотак вады |
219 месца ў сьвеце 88 км² 0 | ||||
| Насельніцтва • агульнае (2016) • шчыльнасьць |
806 10/км² | ||||
| Валюта | Фунт Сьвятой Гэлены | ||||
| Дамэн верхняга ўзроўню | .ac | ||||
| Тэлефонны код | +247 | ||||
.svg)
_(St_Edwards_Crown).svg)
Востраў Ўшэсьця (па-ангельску: Ascension Island) — частка замежнай тэрыторыі Вялікабрытаніі — Астравы Сьвятой Гэлены, Ушэсьця і Трыстан-да-Куньня. Разьмешчаны востраў Ушэсьця ў паўднёвай частцы Атлянтычнага акіяну, прыкладна на паўдарогі паміж Афрыкай і Паўднёвай Амэрыкай і прыкладна за 700 міляў на паўночны захад ад вострава Сьвятая Гэлена.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню была адкрытая ў 1501 годзе партугальскім адміралам Жуанам да Нова на шляху ў Індыю. Востраў заставаўся без імя да 1503 году, калі іншы партугалец, Альфонса дэ Альбукерке, у дзень Ушэсьця натыкнуўся на гэты востраў. З прычыны беднасьці прыроды востраў заставаўся незаселеным да ссылкі Напалеона ў 1815 годзе, калі на ёй Вялікабрытанія разьмясьціла гарнізон колькасьцю 150 чалавек для прадухіленьня магчымых уцёкаў Напалеона. Акрамя таго, Вялікабрытанія не жадала, каб Францыя выкарыстала востраў у сваіх мэтах. Пасьля сьмерці Напалеона ў 1821 годзе мала што зьмянілася на востраве да канца XIX стагодзьдзя, пакуль не было вынайдзена радыё.
Палітыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1922 годзе востраў перайшоў пад юрысдыкцыю Вострава Сьвятой Гэлены. У сапраўднасьці да 1964 году востраў Ушэсьця знаходзіўся пад кіраваньнем мэнэджара кампаніі «Кейбл Энд Вайрэлес».
Геаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Маленькі востраў вульканічнага паходжаньня. На востраве пражывае вялікая колькасьць марскіх чарапах і марскіх ластавак.
Эканоміка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У пачатку XX стагодзьдзя кампанія «Кейбл Энд Вайрэлес» пабудавала на востраве радыёрэлейную станцыю. Дадзеная станцыя забяспечвала каналы сувязі паміж Афрыкай, Паўднёвай Амэрыкай і Вялікабрытаніяй.
У 1942 годзе ЗША пабудавалі на востраве базу ВПС, а затым у 1957 годзе станцыю радыёэлектроннага сачэньня, а НАСА ў 1965 годзе — пускавую пляцоўку для праекту Апалён, у 1966 годзе — стартавую пляцоўку для вынасу на арбіту штучных спадарожнікаў Зямлі. У часе фолклэндзкага канфлікту востраў атрымаў дадатковы штуршок да разьвіцьця.
Дэмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Колькасьць насельніцтва — каля 1100 чалавек.