Янка Жамойцін
| Янка Жамойцін | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 28 студзеня 1922 Клімавічы[d], Лідзкі павет[d], Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка |
| Памёр | 25 красавіка 2003 (81 год) Варшава, Польшча |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | літаратуразнаўца, публіцыст, літаратурны крытык і грамадзкі дзяяч |
| Мова | беларуская мова і польская мова |
Ян Жамойцін (студзень 1922, Лідзкі павет, Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка— 25 красавіка 2003) — беларускі грамадзкі дзяяч, літаратар і вэтэран нацыянальнага руху.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся ў студзені 1922 году ў Лідзкім павеце Наваградзкага ваяводзтва Польскай Рэспублікі.
У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй СБМ. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы[1]. Пасьля вызваленьня прыехаў у Горадню, дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа.
У 1990-я гады выдаў у Беластоку ўспаміны «Зь перажытага». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага»[2]. Жыў і працаваў у Варшаве
Памёр 25 красавіка 2003 году па дарозе з Польшчы ў Беларусь. Пахаваны ў Варшаве.
Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пісаў на беларускай і польскай мовах. Дэбютаваў як літаратурны крытык на старонках газэты «Ніва» ў 1965 годзе. Яго пяру належаць шматлікія публікацыі пра паэзію беларускамоўных аўтараў Польшчы, артыкул-дасьледаваньне «Шляхам „Іліяды“ Гамэра» — пра зроблены Б. Тарашкевічам пераклад гэтага твору на беларускую мову, шмат рэпартажаў, эсэ, крытычных артыкулаў. Яны друкаваліся ў «Ніве», «Беларускім календары», іншых польскіх і замежных выданьнях. Апублікаваў у 1996 годзе біяграфічную аповесьць «Зь перажытага».
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ У Варшаве чарговы юбілей Ніва № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.
- ^ Беларусіка №15
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Чалавек і гісторыя ў мемуарах Янкі Жамойціна Тэрмапілы. Літаратурна-мастацкі і беларусазнаўчы часопіс N* 7 / 2003 г.