Юры Якаўлеў

Юры Якаўлеў
	Юры Якаўлеў
	Юрий Яковлев
Імя пры нараджэньні	Юры Васілевіч Якаўлеў
Дата нараджэньня	25 красавіка 1928
Месца нараджэньня	Масква, РСФСР
Дата сьмерці	30 лістапада 2013 (85 гадоў)
Месца сьмерці	Масква, Расея
Прычына сьмерці	сэрцавая няздатнасьць
Месца пахаваньня	Новадзявочыя могілкі;
Грамадзянства	СССР, Расея
Месца вучобы	Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна[d] (1952);
Занятак	актор
Месца працы	Дзяржаўны акадэмічны тэатр імя Яўгена Вахтангава[d];
Сябра ў	Расейская акадэмія мастацтваў[d]
Дзеці	Алена Юр'еўна Якаўлеўна[d], Aleksey Yakovlev[d] і Антон Юр'евіч Якаўлеў[d]
Узнагароды	; Расійская нацыянальная акцёрская прэмія імя Андрэя Міронава «Фігаро»[d] (2011) Prize of the President of the Russian Federation[d]
IMDb	ID nm0945085
	Юры Якаўлеў у Вікісховішчы

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Якаўлеў.

Юры Якаўлеў (па-расейску: Ю́рий Васи́льевич Я́ковлев, 25 красавіка 1928 — 30 лістапада 2013) — савецкі і расейскі актор тэатру і кіно. Народны артыст РСФСР (1968). Народны артыст СССР (1976). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1979).

Адзін з самых папулярных актораў Савецкага Саюзу, выканаўца больш за 100 роляў у тэатры і кіно. Найбуйнейшы майстар як камэдыйнага («Гусарская балада», «Іван Васільевіч мяняе прафэсію», «Іронія лёсу, або Зь лёгкай парай!», «Кін-дза-дза»), так і драматычнага («Ідыёт», «Небясьпечны паварот», «Пастка для самотнага мужчыны») жанраў. Вядучы артыст тэатру імя Вахтангава пэрыяду яго росквіту. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Фільмаграфія

1953 — Вялікі воін Альбаніі Скандэрбэг — воін
1958 — Ідыёт — князь Мышкін
1962 — Гусарская балада — паручнік Ржэўскі
1966 — Сьцеражыся аўтамабіля — голас за кадрам
1973 — Іван Васільевіч мяняе прафэсію — Іван Васільевіч Бунша, домакіраўнік / цар Іван Жахлівы
1975 — Іронія лёсу, або Зь лёгкай парай! — Іпаліт Георгіевіч
1986 — Кін-дза-дза! — Бі, пацак
2007 — Іронія лёсу. Працяг — Іпаліт Георгіевіч

Вонкавыя спасылкі

Юрый Якаўлеў (анг.) на сайце IMDb