Швэдзкая царква Сьвятой Катарыны
Царква (кірха) | |
Царква Сьвятой Катарыны
Sankta Katarina kyrka | |
Швэдзкая царква Сьвятой Катарыны ў Санкт-Пецярбургу
| |
Краіна | Расея |
Горад | Санкт-Пецярбург |
Каардынаты | 59°56′18″ пн. ш. 30°19′32″ у. д. / 59.93833° пн. ш. 30.32556° у. д.Каардынаты: 59°56′18″ пн. ш. 30°19′32″ у. д. / 59.93833° пн. ш. 30.32556° у. д. |
Канфэсія | лютэранства |
Эпархія | Зьвяз Эвангелічна-Лютэранскіх Цэркваў Расеі |
Тып будынка | кірха |
Архітэктурны стыль | нэараманскі |
Аўтар праекту | Карл Андэрсан |
Першае згадваньне | 1632 |
Дата заснаваньня | 1767 |
Будаваньне | 1863—1865 гады |
Статус | аб’ект культурнай спадчыны Расеі федэральнага значэньня[d][1] |
Стан | дзейны |
Сайт | Афіцыйны сайт |
Царква Сьвятой Катарыны | |
Царква Сьвятой Катарыны на Вікісховішчы |
Царква Сьвятой Катарыны (па-швэдзку: Sankta Katarina kyrka, па-расейску: Церковь Святой Екатерины) — швэдзкамоўны лютэранскі прыход у Санкт-Пецярбургу, Расея. Заснаваны ў 1632 годзе ў горадзе Нюэне, на месцы якога па захопе гэтых мясьцінаў расейцамі быў заснаваны Санкт-Пецярбург. Такім чынам, гэта найстарэйшы прыход гораду на Няве.
Сучасны будынак царквы, будаўніцтва якога было завершана ў 1865 годзе, быў спраектаваны архітэктарам Карлам Андэрсанам. Колькасьць прыхажанаў дасягала ў XIX стагодзьдзі 7 000 чалавек, сярод якіх былі сем’і Нобэль і Лідваль, ювелір Карл Фабэржэ. Тут шлюбаваўся Густаў Манэргэйм. Пасьля Кастрычніцкага перавароту 1917 году царква і ейныя пастары падпалі пад перасьлед. У 1934 у будынку царквы разьмесьцілася спартовая школа. У 2005 годзе царква была вернута швэдзкай грамадзе Санкт-Пецярбургу.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Генеральное консульство Швеции в Санкт-Петербурге: Шведский приход в Санкт-Петербурге (рас.)
- Е. Е. Князева, Г. Ф. Соколова «Лютеранские церкви и приходы России XVIII—XX вв.», Санкт-Петербург, «Литера», 2001, ISBN 5-89319-048-3 (рас.)