Прагляд крыніцы для Шарлёта Бэльгійская

{{Шляхціч
| Імя                 = Шарлёта Бэльгійская
| Поўнае імя          = 
| Арыгінальнае імя    = Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine
| Жанчына             = так
| Партрэт             = Carlota Amalia de Bélgica.jpg
| Шырыня партрэту     = 200пкс
| Подпіс партрэту     = 
| Герб                = 
| Шырыня гербу        = 
| Подпіс гербу        = 
| Пасады              = 
{{Шляхціч/Пасада
| Пасада                     = Імпэратрыца-кансорт Мэксыкі
| Сьцяг                      = [[Файл:Imperial Standard of Carlota.svg|20пкс]]
| Герб                       = 
| Пасьлядоўнасьць пасады     = 
| Рымскі лік пасьлядоўнасьці = 
| Пачатак пэрыяду            = [[10 красавіка]] [[1864]]
| Заканчэньне пэрыяду        = [[19 чэрвеня]] [[1867]]
| Папярэднік                 = манархія адноўлена
| Наступнік                  = манархія скасавана
}}
| Пачатак пэрыяду     = 
| Заканчэньне пэрыяду = 
| Папярэднік          = 
| Наступнік           = 
| Імя пры нараджэньні = 
| Нарадзіўся          = {{Нарадзілася|7|06|1840}}
| Месца нараджэньня   = [[Лякен]], [[Брусэль]], [[Бэльгія]]
| Памёр               = {{Памерла|19|01|1927}}
| Месца сьмерці       = [[Мэйсэ]], [[Бэльгія]]
| Род                 = [[Саксэн-Кобург-Гоцкая дынастыя|Саксэн-Кобург-Гоцкая]]
| Бацька              = [[Леапольд I (кароль Бэльгіі)|Леапольд I]]
| Маці                = [[Люіза Марыя Арлеанская]]
| Муж                 = [[Максіміліян I (імпэратар Мэксыкі)|Максіміліян I]]
| Жонка               = 
| Дзеці               = 
| Рэлігія             = [[Каталіцтва]]
| Рэгаліі             = 
| Колер               = 
| Колер загалоўку     = 
}}
'''Марыя Шарлёта Амэлія Аўгыстына Вікторыя Клемэнтына Леапальдына''' (поўнае імя {{мова-fr|Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine}}; [[7 чэрвеня]] [[1840]] — [[19 студзеня]] [[1927]]) — прынцэса [[Бэльгія|Бэльгіі]] з [[Саксэн-Кобург-Гота|Саксэн-Кобург-Гоцкай дынастыі]], пасьля замужжа імпэратрыца-кансорт [[Мэксыка|Мэксыкі]].

== Біяграфія ==
Адзіная дачка караля [[Леапольд I (кароль Бэльгіі)|Леапольда I]] і ягонай другой жонкі [[Люіза Марыя Арлеанская|Люізы Арлеанскай]], сястра [[Леапольд II (кароль Бэльгіі)|Леапольда II]] і [[Філіп Бэльгійскі (граф Фляндрскі)|Філіпа Фляндраўскага]]. Яна была названа ў гонар першай жонкі Леапольда, прынцэсы [[Шарлёта Аўгуста Ўэйлзкая|Шарлёты Ўэйлзкай]], якая памерла падчас родаў. Прынцэса даводзілася стрыечнай сястрой каралеве [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]] [[Вікторыя (каралева Вялікабрытаніі)|Вікторыі]] і ейнаму мужу [[Альбэрт Саксэн-Кобург-Гоцкі|герцагу Альбэрту]], а таксама партугальскаму манарху [[Фэрнанду II]].

[[27 ліпеня]] [[1857]] году Шарлёта абралася шлюбам з аўстрыйскім эрцгерцагам [[Максіміліян I (імпэратар Мэксыкі)|Максіміліянам]] ([[1832]]—[[1867]]), малодшым братам імпэратара [[Франц Ёсіф I|Франца Ёсіфа]]. Той прызначыў Максіміліяна віцэ-каралём [[Лямбардзка-Вэнэцыянскае каралеўства|Лямбардзка-Вэнэцыянскага каралеўства]] і пара некалькі гадоў правяла ў [[Італія|Італіі]].

У [[1863]] годзе пры падтрымцы францускага імпэратара [[Напалеон III Банапарт|Напалеона III]] Максіміліян атрымаў тытул і карону Імпэратара Мэксыкі. Пасьля прыбыцьця ў Мэксыку ў [[1864]] годзе пара каранавалася й засталася жыць у [[Мэхіка]], абраўшы як рэзыдэнцыю [[Чапультэпецкі палац]]. Як імпэратрыца, Шарлёта зьмяніла імя й стала звацца на гішпанскі манер Карлётай. Пасьля ўсяго некалькіх месяцаў пасьля каранацыі Напалеон III вырашыў спыніць свой мэксыканскі праект і Максіміліян пазбавіўся ягонай падтрымкі. Новы імпэратар сутыкнуўся з процідзеяньнем з боку рэспубліканцаў і [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|Злучаных Штатаў]]. Бачачы няўстойлівасьць становішча, Шарлёта вярнулася ў Эўропу, дзе паспрабавала знайсьці падтрымку для мужа. Аднак ейныя высілкі былі марныя, у яе зьявіліся сымптомы [[шызафрэнія|шызафрэніі]] й моцны стрэс. У Мэксыку яна гэтак і не вярнулася. Сумныя весткі з-а акіяну й няўдача місіі падарвалі здароўе Шарлёты, яна пакутавала на шызафрэнію й наступныя гады жыла пад наглядам дактароў у сваім замку пад Брусэлем. Яна памерла гэтак і не даведаўшыся, што ў [[1867]] годзе ейны муж быў расстраляны.

Шарлёта й Максіміліян ня мелі дзяцей. У [[1865]] годзе імпэрская пара ўсынавіла Агустына й Сальвадора Ітурбідэ, унукаў былога імпэратара Мэксыкі [[Агустын Ітурбідэ|Агустына Ітурбідэ]]. Пасьля падзеньня манархіі ўсынаўленьне страціла сілу. Паводле чутак, у [[1866]] годзе Шарлёта сустракалася з бэльгійскім афіцэрам Альфрэдам ван дэр Сьмісэнсам і вынікам іхнай сувязі стала нараджэньне [[Максім Вэйган|Максіма Вэйгана]]. Сам Вэйган, будучы францускі генэрал, адмовіўся пацьвердзіць ці аспрэчыць гэту інфармацыю.

== Літаратура ==
* Prince Michael of Greece; The Empress of Farewells — The Story of Charlotte, Empress of Mexico, New York 1998.
* del Paso,Fernando: Noticias del Imperio. México 1987
* Bibesco, Princesse Marthe: Charlotte et Maximilien. París 1962.
* Castelot, André: Maximiliano y Carlota. La Tragedia de la Ambición. México 1985.
* Corti, Conte Egon Caesar: Maximilian und Charlotte von Mexiko. Nach dem bisher unveröffentlichten Geheimarchive des Kaisers Maximilian und sonstigen unbekannten Quellen. 2 Vols. Zurich, Leipzig, Viena 1924.
* Corti, Conte Egon Caesar: Maximilian von Mexiko. Die Tragödie eines Kaisers. Francfort del Meno 1953.
* Desternes, Suzanne; Chandet, Henriette: Maximilien et Charlotte. París 1964.
* Gómez Tepexicuapan, Amparo: “Carlota en México.” En: Igler, Susanne; Spiller, Roland (eds.): Más nuevas del imperio. Estudios interdisciplinarios acerca de Carlota de México. Francfort del Meno 2001. (=Erlanger Lateinamerika-Studien. 45). p.&nbsp;27-40.
* Miguel de Grecia: La Emperatriz del Adiós. El trágico destino del emperador Maximiliano y su mujer Carlota. Barcelona 2000.
* Harding, Bertita: Phantom Crown. The story of Maximilian and Carlota of Mexico. 3a edición. México 1967 [1935].
* Haslip, Joan: The Crown of Mexico: Maximilian and his Empress Carlota. 2a edición. Nueva York 1972.
* Hyde, Montgomery H.: Mexican Empire. The history of Maximilian and Carlota of Mexico. Londres 1946.
* Igler, Susanne: Carlota de México. México 2002. (=Grandes Protagonistas de la Historia Mexicana) [segunda edición: 2006].
* Igler, Susanne: De la intrusa infame a la loca del castillo: Carlota de México en la literatura de su 'patria adoptiva'. Frankfurt: Peter Lang 2007 (Studien und Dokumente zur Geschichte der Romanischen Literaturen, 58).
* Kerckvoorde, Mia: Charlotte. La passion et la fatalité. París 1981.
* Maria y Campos, Armando: Carlota de Bélgica. La infortunada Emperatriz de México. México 1944.
* Praviel, Armand: La vida trágica de la emperatriz Carlota. Buenos Aires 1937.

{{Бібліяінфармацыя}}

[[Катэгорыя:Саксэн-Кобург-Гоцкая дынастыя]]
[[Катэгорыя:Чальцы імпэратарскага дому Аўстрыі]]
[[Катэгорыя:Чальцы каралеўскага дому Бэльгіі]]
[[Катэгорыя:Псыхічнахворыя манархі]]
[[Катэгорыя:Бэльгійскія прынцэсы]]
[[Катэгорыя:Эрцгерцагіні Аўстрыйскія]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Брусэлі]]