Шаблён:Цяперашні абраны артыкул
Русіфікацыя Беларусі, дакладней маскалізацыя або расеізацыя — мэтанакіраваная палітыка сьвядомага адрыву беларускага народу ад гістарычных традыцыяў, роднай культуры і мовы і насаджэньня расейскай мовы і культуры.
Ажыцьцяўленьню палітыкі русіфікацыі папярэднічала працяглая вайсковая агрэсія Маскоўскай дзяржавы, якая імкнулася захапіць Вялікае Княства Літоўскае. Па дасягненьні гэтай мэты русіфікацыйная палітыка з боку ўладаў Расейскай імпэрыі на захопленай этнічнай тэрыторыі беларусаў выявілася ў насаджэньні расейскай мовы і культуры, забойстве, высылцы і праўнай дыскрымінацыі беларусаў, засяленьні краю расейцамі, экспансіі Маскоўскай царквы, штучным зьніжэньні адукацыйнага ўзроўню мясцовага насельніцтва, зьнішчэньні помнікаў архітэктуры і насаджэньні мураўёвак, перайменаваньнях паселішчаў, вуліцаў і пляцаў. Па распадзе Расейскай імпэрыі з прыходам да ўлады ў СССР Сталіна русіфікацыя аднавілася з новай сілай: афіцыйную беларускую мову штучна наблізілі да расейскай і паступова выціснулі з сфэраў адукацыі, навукі і культуры, большую частку адукаваных беларусаў вынішчылі фізычна або маральна, у местах і мястэчках зьнішчылі беларускую тапаніміку і значную частку помнікаў гісторыі і архітэктуры. Пры гэтым працягвалася насаджэньне расейскай мовы і культуры, актыўнае перасяленьне расейцаў у Беларусь. Па распадзе СССР русіфікацыя зноў аднавілася з прыходам да ўлады Аляксандра Лукашэнкі, калі той пазбавіў бел-чырвона-белы сьцяг разам з гербам «Пагоня» статусу афіцыйных дзяржаўных сымбаляў і надаў дзяржаўны статус расейскай мове. Таксама за ім бесьперапынна зьніжаецца доля беларускамоўнай адукацыі, беспакаранна руйнуюцца помнікі сакральнай архітэктуры Беларусі, дыскрымінуюцца беларускамоўныя грамадзяне. Разам з тым прыкладна з 2010 году адзначаецца частковае прыпыненьне некаторых русіфікацыйных працэсаў.
(артыкул цалкам…)