Халодная сынагога (Слуцак)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік сакральнай архітэктуры
Халодная сынагога
Халодная сынагога
Халодная сынагога
Краіна Беларусь
Места Слуцак
Каардынаты 53°01′47″ пн. ш. 27°32′55″ у. д. / 53.02972° пн. ш. 27.54861° у. д. / 53.02972; 27.54861Каардынаты: 53°01′47″ пн. ш. 27°32′55″ у. д. / 53.02972° пн. ш. 27.54861° у. д. / 53.02972; 27.54861
Дата скасаваньня 1943
Халодная сынагога на мапе Беларусі
Халодная сынагога
Халодная сынагога
Халодная сынагога
Халодная сынагога на Вікісховішчы

Халодная сынагога — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Слуцку. Знаходзілася ў цэнтры места, на Школішчы. Твор архітэктуры барока.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Юдэйская грамада ў Слуцку існавала з пачатку XVIII ст. Мураваную Халодную сынагогу збудавалі ў канцы XVIII ст. коштам купецкага роду Ізерлісаў: Абрама і яго сына Еўны.

У 1930-я гады савецкія ўлады зачынілі сынагогу і перарабілі яе будынак пад хлебапякарню. За часамі Другой сусьветнай вайны ў 1943 годзе будынак зруйнавалі.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнік архітэктуры позьняга барока. Гэта быў прастакутны ў пляне будынак, накрыты 2-схільным дахам. Шырокія тарцовыя сьцены галоўнага і тыльнага фасадаў завяршаліся фігурнымі франтонамі. У цэнтры франтона галоўнага фасаду была люкарна, на франтоне тыльнага фасаду — тры меншыя люкарны і шырокая аркавая ніша над імі. Верхам сьценаў праходзіў прафіляваны карніз. Апроч галоўнага фасаду, будынак атачаўся невысокай крытай прыбудовай з прастакутнымі аконнымі і ўваходнымі праёмамі. У ёй разьмяшчаліся крамы і навучальныя клясы. Сьцены асноўнага аб’ёму вышэй за прыбудову праразаліся выцягнутымі ўгару лучковымі аконнымі праёмамі. Галоўны фасад з уваходам у цэнтры вылучаўся дзьвюма магутнымі валютамі, якія падтрымлівалі рытм выгнутых лініяў франтона. Зь іх дапамогай ажыцьцяўляўся плаўны пераход ад сьценаў галоўнага аб’ёму да прыбудоваў, узмацняўся дэкаратыўны эфэкт фасаду[1].

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Ціткоўскі І. Слуцк. Гісторыя горада ў помніках архітэктуры. — Менск, 2015.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка: у 2-х кн. Кн. 1-я / уклад. В. С. Відлога; рэдкал.: Г. Кісялёў (гал. рэд.) і інш.; маст. Э. Жакевіч. — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 462 с.: іл. ISBN 985-6302-27-7.
  • Ціткоўскі І. Слуцк. Гісторыя горада ў помніках архітэктуры. — Менск: Смэлтак, 2015. — 318 с. — ISBN 978-985-6998-71-6.