Каб твор можна было зьмясьціць у ВікіСховішча, творы ў грамадзкім набытку ня мусяць падлягаць ахове як у Злучаных Штатах, так і ў краіне паходжаньня. Калі твор паходзіць не з ЗША, файл мусіць дадаткова быць пазначаны ліцэнзіяй, якая сьведчыць пра адсутнасьць ахоўнага статусу ў краіне паходжаньня.
ГН-1923Грамадзкі набытак у Злучаных Штатах//commons.wikimedia.org/wiki/File:%D0%9E%D0%BB%D1%8C%D0%B3%D0%B0-%D0%9E%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B0_%D0%91%D0%B0%D0%B6%D0%B0%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0-%D0%9E%D0%B7%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87.jpg
Вы таксама мусіце пазначыць адзін з цэтлікаў грамадзкага набытку ў ЗША, каб падкрэсьліць, чаму гэты твор у Злучаных Штатах лічыцца грамадзкім набыткам.
Зьвярніце ўвагу, што ў асобных краінах тэрміны дзеяньня аўтарскіх правоў даўжэйшыя за 70 гадоў: у Мэксыцы 100 гадоў, на Ямайцы — 95, у Калюмбіі — 80, у Гватэмале і Самоа — 75. Гэтая выява можа ня быць у грамадзкім набытку ў гэтых краінах, дзе да таго ж не прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. У Кот д’Івуары агульны тэрмін дзеяньня аўтарскіх правоў складае 99 гадоў, у Гандурасе — 75, аднак там прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. Аўтарскія правы могуць распаўсюджвацца на творы, створаныя французамі, памерлымі за Францыю ў Другой сусьветнай вайне (падрабязьней); расейцамі, што ваявалі на Ўсходнім фронце (Вялікая Айчынная вайна) і пасьмяротна рэабілітаваных) ахвяраў савецкіх рэпрэсіяў (падрабязьней).