Узгорак
Узгорак, або пагорак — дадатная форма рэльефу невялікай, да 200 м, адноснай вышыні, са спадзістымі схіламі (менш за 30°), акруглай вяршыняй і слабавыразным падножжам.
Асобныя формы ўзгоркаў (выцягнутыя ў даўжыню) называюцца градамі, грывамі, уваламі. Вылучаюць узгоркі ледавіковыя (донна-марэнныя, канцовамарэнныя, друмліны), водна-ледавіковыя (камы, озы), эолавыя (дзюны), утвораныя цякучымі водамі (астанцы) і інш.
На Беларусі ўзгоркі займаюць больш за 50% тэрыторыі.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 16: Трыпалі — Хвіліна. — 576 с. — ISBN 985-11-0263-6