Перайсьці да зьместу

Анастасія Туманішвілі-Цэрэтэлі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Анастасія Туманішвілі-Цэрэтэлі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 25 жніўня (6 верасьня) 1849
Памерла 7 лютага 1932(1932-02-07) (82 гады)
Пахаваная
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці дзіцячая пісьменьніца, публіцыстка, грамадзкая дзяячка, пісьменьніца
Мова грузінская мова
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Цэрэтэлі.

Анастасі́я Міха́йлаўна Туманішві́лі-Цэрэтэ́лі (6 верасьня [ст. ст. 25 жніўня] 1849, Тыфліс, Расейская імпэрыя — 7 лютага 1932, Тыфліс, Грузінская ССР, СССР) — грузінская дзіцячая пісьменьніца, публіцыстка, фэміністка.

Закончыла Інстытут шляхетных жанчын Закаўказьзя (1865). Была актыўнаю сяброўкаю «Таварыства пісьменнасьці сярод грузін», «Таварыства пэдагогаў і пэдагогаў для жанчын» ды жаночага таварыства «Асьвета». Арганізатарка моладзевай журналістыкі. У 1883 року супрацоўнічала ў часопісе «Набаці». У 1890 року заснавала часопіс «Джэджылі» («Ніва»), якы сыграў важкую ролю ў разьвіцьці грузінскае дзіцячае літаратуры ў Грузіі. Была сурэдактаркаю тыднёвіка «Кваліфікацыі» («Баразна»). Першы пераклад («Талерантнасьць маршала» Альфонса Дадэ) быў апублікаваны ў 1876 року, першая арыгінальная гісторыя «Айчынная ахвяра» — у 1880 року.

У 1891 року ажанілася з грузінскім пісьменьнікам Георгіем Цэрэтэлі.

  • «Молагури», 1887
  • «Пять рассказов», 1888
  • «Кона», 1823
  • «Живой дискурс», 1924
  • «Цветок», 1926

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]