Таўкач

Латунныя таўкач і ступка

Таўка́ч (памяншальная форма таўкачык) — тоўсты драўляны стрыжань для здрабненьня ці расьціраньня цьвёрдай масы. Звычайна выкарыстоўваецца разам з ступай.

Мінуўшчына

Выкарыстоўваецца з дагістарычных часоў, паходзіць ад нэалітычнага расьціральніка(d). На найархаічнейшых млынах цяжкія таўкачы выкарыстоўвалі замест жорнаў: вярчальны рух вадзянога кола ператвараўся на паступальны, і таўкач, падыймаючыся і апускаючыся, перамолваў зерне.

У Бразыліі выкарыстоўвалася малольная прылада з рычагом, вядомая як «манжола».

Адмены

Здрабненьне кускусу таўкачом

• Тара́н — для таўчэньня смажанага насеньня ў алейніцы
• Мя́ла — для разьмінаньня
• Расьціральнік — від каменнага таўкача, элемэнт зернетаркі.
• Таўкачык — у выглядзе пэрфараванай кружэлкі на дзяржальне, ужываны для прыгатаваньня мяккіх паводле кансыстэнцыі страваў
• Макагон — для расьціраньня маку.
• Мадлер — для прыгатаваньня кактэйляў.

У культуры

У пераносным сэнсе слова «таўкач» азначае няўклюднага чалавека («паварочвацца як таўкач каля гаршкоў») або недарэку («ні млён ні таўкач»).

Глядзіце таксама

• Мяла