Стаматалёгія

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Стаматоляг з асыстэнткай.

Стаматалё́гія (ад стар.-грэц. στοματος — рот, і λογος — слова, навука) — разьдзел клінічнай мэдыцыны аб паходжаньні, разьвіцьці, дыягностыцы, лячэньні і папярэджаньні хваробаў і пашкоджаньняў зубоў, сьлізьніцы рота, сківіцы, падзі і памежных раёнаў твару і шыі. Узьнікла ў 1-ай чвэрці 20 ст. ад спалучэньня аданталёгіі і сківічна-тваравай хірургіі. Падзяляецца на артадантальную (неапэрацыйнае лекаваньне хваробаў зубоў, калязубных тканак і сьлізьніцы рота), артапэдычную (пратэзаваньне поласьці рота), дзіцячую (улічвае рост органаў і тканак), тэрапэўтычную і хірургічную (хірургія зубоў, лячэньне запаленьняў поласьці рота і сківіцаў, сківічна-тваравай вобласьці, пухлінаў рота і сківіцаў, плястычная, рэканструкцыйная і эстэтычная хірургія, імплянталёгія)[1].

Беларусь[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У краіне працуюць аддзяленьні сківічна-тваравай хірургіі ў Беларускім і Віцебскім мэдычных унівэрсытэтах, Беларускай мэдычнай акадэміі пасьлядыплёмнай адукацыі. У 2010 г. дзяржаўныя стаматолягі правялі 14,14 млн прыёмаў (1,5 прыёмы на жыхара; 95%). Прыватныя — 784 тыс. прыёмаў (5%)[2].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]