Язэп Юхо: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
EugeneZelenko (гутаркі | унёсак)
д Аўтарскія правы
усе змены, мабыць, гатовы артыкул
Радок 4: Радок 4:
'''Юхо, Язэп Аляксандравіч''' ([[19 сакавіка]] [[1921]] - [[29 ліпеня]] [[2004]]) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык, доктар юрыдычных навук, прафесар кафедры дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]], заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права [[Беларусь|Беларусі]]
'''Юхо, Язэп Аляксандравіч''' ([[19 сакавіка]] [[1921]] - [[29 ліпеня]] [[2004]]) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык, доктар юрыдычных навук, прафесар кафедры дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]], заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права [[Беларусь|Беларусі]]
===Біяграфія===
===Біяграфія===
Язэп Аляксандравіч Юхо нарадзіўся ў Менску 19 скакавіка 1921 года.
Язэп Аляксандравіч Юхо нарадзіўся ў Менску [[19 сакавіка]] [[1921]] года.
У 1938 годзе скончыў школу і паступіў у [[Беларускі палітэхнічны інстытут]].
У 1939 забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зянітнай артылерыі.
[[Другая сусьветная вайна|Вайну]] 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад Масквой камандзірам вагнявога ўзводу. Потым - Паўднёвы і Заходні франты, дзе ён быў намеснікам камандзіра зянітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку, 2 цяжкіх параненьня. Западный фронт был преобразован в 3-ий Белорусский фронт. С ним Иосиф Александрович освобождал Витебск, Полоцк, дошел до Восточной Пруссии, где в 1945 году и закончил войну.
Иосиф Александрович Юхо прошел всю войну, чудом остался жив, награжден орденами «Красной Звезды», «Отечественной войны» 1-ой степени, медалями.


У [[1938]] годзе скончыў школу і паступіў у [[Беларускі палітэхнічны інстытут]].
В 1946 году он уволился из армии. В 1949 г. закончил Минский юридический институт, в 1954 г закончил аспирантуру Института философии и права АН БССР. Жизненный путь Иосифа Александровича – сложен и достоин подражания. Он работал народным судьей, научным сотрудником Института философии и права АН БССР; доцентом кафедры гражданского и гражданско-процессуального права БГУ, зам. председателя юридической комиссии при Совете Министров БССР, зав. кафедры теории и истории государства и права, зам. декана юридического факультета БГУ и наконец, профессором кафедры теории и истории государства и права нашего факультета… Кандидатскую диссертацию защитил в 1954 г. в Институте государства и права АН СССР на тему: «Установление Советской власти в Западной Белоруссии в 1939 г.» Докторскую диссертацию на тему «Общественно-политический строй и право Белоруссии в XVI ст.» защитил в 1980 г. в Киевском государственном университете им. Т. Шевченко.
У [[1939]] забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зянітнай артылерыі.


[[Другая сусьветная вайна|Вайну]] 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад Масквой камандзірам вагнявога ўзводу. Потым - [[Паўднёвы фронт|Паўднёвы]] і [[Заходні фронт|Заходні]] франты, дзе ён быў намеснікам камандзіра зянітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку. Атрымаў 2 цяжкіх параненьня.
па матэрыялах старонкі http://law.bsu/news/?350
===Навуковыя працы===
[[Заходні фронт]] быў пераўтвораны ў [[3-ці Беларускі фронт]]
З ім Язэп Аляксандравіч вызваляў [[Віцебск]], [[Полацак]] дайшоў да Усходняй [[Прусія|Прусіі]], дзе ў [[1945]] годзе і скончыў вайну.
Узнагароджаны ардэнамі [[ордэн "Чырвонай зоркі"|"Чырвонай Зоркі"]], [[ордэн "Айчыннай вайны"|"Айчыннай вайны"]] 1-ай ступені, медалямі.

У [[1946]] годзе звольніўся з арміі.

У [[1949]] - скончыў [[Мінскі юрыдычны інстытут]].

У [[1954]] - аспірантуру Інстытуту філасофіі і права [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]].

Працаваў народным суддзёй; навуковым супрацоўнікам Інстытута філасофіі і права АН БССР; дацэнтам кафедры грамадзянскага і грамадзянска-працэсуальнага права [[БДУ]]; намеснікам старшыні юрыдычнай камісіі пры Савеце Міністраў БССР; загадчыкам кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права БДУ; намеснікам дэкана юрыдычнага факультэта БДУ і, нарэшце прафесарам кафедры дзяржавы і права юрыдычнага факультэту БДУ.

===Навуковая спадчына===
Язэп Юхо - аўтар больш за 200 навуковых прац.
Язэп Юхо - аўтар больш за 200 навуковых прац.

Браў удзел у падрыхтоўцы праекту Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь 1994 года, а таксама ў перавыданьні, перакладзе, напісаньні ўступнага артыкулу, каментароў і даведніка да Статута ВКЛ 1588 .
[[1954]] - абарона ў Інстытуце дзяржавы і права АН СССР кандыдацкай дысертацыі на тэму: "Устанаўленне Савецкай улады ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] ў [[1939]] г."
Яго падручнік «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі» знаёмы многім.

[[1980]] - абарона ў Кіеўскім дзяржаўным універсітэце імя [[Тарас Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]] доктарскай дысертацыі на тэму: "Грамадска-палітычны лад і права Беларусіі ў XVI ст."

Язэп Юхо браў удзел у падрыхтоўцы праекту [[Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь|Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь]] [[1994]] года, а таксама ў перавыданьні, перакладзе, напісаньні ўступнага артыкулу, каментароў і даведніка да [[Статут ВКЛ 1588|Статута ВКЛ 1588]].

Аўтар вядомага падручніка «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі».

----

па матэрыялах старонкі http://www.law.bsu.by/news/?350

Вэрсія ад 13:55, 18 лютага 2005

Шаблён:АўтарскіяПравы


Юхо, Язэп Аляксандравіч (19 сакавіка 1921 - 29 ліпеня 2004) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык, доктар юрыдычных навук, прафесар кафедры дзяржавы і права юрыдычнага факультэту БДУ, заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права Беларусі

Біяграфія

Язэп Аляксандравіч Юхо нарадзіўся ў Менску 19 сакавіка 1921 года.

У 1938 годзе скончыў школу і паступіў у Беларускі палітэхнічны інстытут.

У 1939 забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зянітнай артылерыі.

Вайну 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад Масквой камандзірам вагнявога ўзводу. Потым - Паўднёвы і Заходні франты, дзе ён быў намеснікам камандзіра зянітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку. Атрымаў 2 цяжкіх параненьня.

Заходні фронт быў пераўтвораны ў 3-ці Беларускі фронт З ім Язэп Аляксандравіч вызваляў Віцебск, Полацак дайшоў да Усходняй Прусіі, дзе ў 1945 годзе і скончыў вайну.

Узнагароджаны ардэнамі "Чырвонай Зоркі", "Айчыннай вайны" 1-ай ступені, медалямі.

У 1946 годзе звольніўся з арміі.

У 1949 - скончыў Мінскі юрыдычны інстытут.

У 1954 - аспірантуру Інстытуту філасофіі і права АН БССР.

Працаваў народным суддзёй; навуковым супрацоўнікам Інстытута філасофіі і права АН БССР; дацэнтам кафедры грамадзянскага і грамадзянска-працэсуальнага права БДУ; намеснікам старшыні юрыдычнай камісіі пры Савеце Міністраў БССР; загадчыкам кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права БДУ; намеснікам дэкана юрыдычнага факультэта БДУ і, нарэшце прафесарам кафедры дзяржавы і права юрыдычнага факультэту БДУ.

Навуковая спадчына

Язэп Юхо - аўтар больш за 200 навуковых прац.

1954 - абарона ў Інстытуце дзяржавы і права АН СССР кандыдацкай дысертацыі на тэму: "Устанаўленне Савецкай улады ў Заходняй Беларусі ў 1939 г."

1980 - абарона ў Кіеўскім дзяржаўным універсітэце імя Т. Шаўчэнкі доктарскай дысертацыі на тэму: "Грамадска-палітычны лад і права Беларусіі ў XVI ст."

Язэп Юхо браў удзел у падрыхтоўцы праекту Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь 1994 года, а таксама ў перавыданьні, перакладзе, напісаньні ўступнага артыкулу, каментароў і даведніка да Статута ВКЛ 1588.

Аўтар вядомага падручніка «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі».


па матэрыялах старонкі http://www.law.bsu.by/news/?350