Анатоль Грыцкевіч: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Czalex (гутаркі | унёсак)
2643 праўкі
вікіфікацыя, дапаўненьне
Радок 1: Радок 1:
'''Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч''' ([[31 студзеня]] [[1929]], [[Менск]]) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт [[Міжнародная акадэмія навук Эўразіі|Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі]] ([[1996]]), доктар гістарычных навук ([[1986]]), прафэсар ([[1987]]).
'''Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч''' ([[31 студзеня]] [[1929]], [[Менск]]) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт [[Міжнародная акадэмія навук Эўразіі|Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі]] ([[1996]]), доктар гістарычных навук ([[1986]]), прафэсар ([[1987]]).


У [[1950]] скончыў [[Менскі мэдычны інстытуг]]. У [[1955]] — [[Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў]], у [[1958]] [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1959]] працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з [[1975]] згадчык катэдры ў Менскім інстытуце культуры, дырэктар [[Беларускі інстытут Цэнтральнай і Усходняй Эўропы|Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы]] (1996).
У [[1950]] скончыў [[Менскі мэдычны інстытут]]. У [[1955]] — [[Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў]], у [[1958]] [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1959]] працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з [[1975]] загаднік катэдры ў Менскім інстытуце культуры (з [[1993]] Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), дырэктар [[Беларускі інстытут Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы|Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы]] ([[1996]]).


Дасьледуе гісторыю [[Беларусь|Беларусі]] пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія [[места|месты]], гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі [[шляхта|шляхецкага стану]], генэалёгіі [[шляхта|шляхты]] і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў [[ВКЛ|Вялікім Княстве Літоўскім]], становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.
Дасьледуе гісторыю [[Беларусь|Беларусі]] пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія [[места|месты]], гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі [[шляхта|шляхецкага стану]], генэалёгіі [[шляхта|шляхты]] і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў [[ВКЛ|Вялікім Княстве Літоўскім]], становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.<ref>{{Літаратура/Памяць/Менск|1к}} С. 489</ref>


== Працы ==
== Працы ==
У манаграфіях «Частновладельческие города Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» ([[1975]]), «Социальная борьба горожан Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» ([[1979]]) вызначыў колькасьць прыватнаўласьніцкіх местаў, іхнія тыпы, узровень эканамічнага разьвіцьця, сыстэму кіраваньня, іхнюю ролю як вайсковай апоры, грунтоўна прааналізваў [[Магдэбурскае права]].<ref>{{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі|к}} С. 277</ref>
⚫
* [http://www.jivebelarus.net/history/gistografia/orsha-battle-1514.html А. Грыцкевіч — Аршанская бітва 1514 года і яе ўдзельнікі]

⚫
* [http://www.jivebelarus.net/history/new-history/slutsk-history-turn.html А. Грыцкевіч — Слуцкае паўстанне. На крутым павароце гісторыі]
* Вакол «Слуцкага паўстання» (Барацьба з контррэвалюцыяй у Беларусі ў апошні перыяд грамадзянскай вайны). — Мн., 1987. — 64 с.
* Якой быць беларускай гістарычнай навуцы // Полымя. — 1992. — № 5. — С. 202—228.
* Бітва пад Оршай 8 верасня 1514 г. // Спадчына, 1992. — № 6.
* Шляхта Вялікага княства Літоўскага да Люблінскай уніі 1569 году // Годнасьць. — 1993. — № 1. — С. 16—27.
* Грыцкевіч А. Слуцкае паўстанне 1920 г. — збройны чын у барацьбе за незалежнасць Беларусі // Спадчына. — 1993. — № 2. — С. 2-1.
* Як выйсці з крызісу // Беларускі гістарычны часопіс. — 1993. — № 4. — С. 117—119.
* Погляды Усевалада Ігнатоўскага на гісторыю Беларусі феадальнага перыяду // Беларусика = Albaruthenika: Кн. 3: Нацыянальныя і рэгіянальныя культуры, іх узаемадзеянне. – Мн.: Навука і тэхніка, 1994. — С. 64—70.
* Актуальныя праблемы беларускай гістарычнай навукі і адукацыі // Наш Радавод. — Кн. 6. — Ч.1. — Гродна, 1994. — С. 7—21.
* Сённяшнія клопаты беларускай гістарыяграфіі // Белорусский сб. — Вып. 1. — СПб., 1998. — С. 7—15.
* Каранацыя Міндоўга як дзяржаўны акт // Даклад на круглым стале «Каранацыя Міндоўга на караля і ўтварэнне новай дзяржавы на тэрыторыі Беларусі» / Скарынаўскі Цэнтр, 27 чэрвеня 2003.
* Дзень беларускай вайсковай славы // Наша слова. — 2003. — 3 верасня.
⚫
* [http://www.jivebelarus.net/history/gistografia/orsha-battle-1514.html Аршанская бітва 1514 года і яе ўдзельнікі] // Наша слова. — 2005. — 31 жніўня.
* [http://budzma.org/projects/booksreview/anatol-hryckyevich-staronki-nashay-minwshchyny.html Старонкі нашай мінуўшчыны] — Мн.: Кнігазбор, 2009. — 468 с.

== Крыніцы ==
{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
* Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
* {{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі}}

== Вонкавыя спасылкі ==
⚫
* [http://www.jivebelarus.net/history/new-history/slutsk-history-turn.html Анатоль Грыцкевіч. Слуцкае паўстанне. На крутым павароце гісторыі]


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Грыцкевіч, Анатоль}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Грыцкевіч, Анатоль}}

Вэрсія ад 05:29, 4 студзеня 2010

Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч (31 студзеня 1929, Менск) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі (1996), доктар гістарычных навук (1986), прафэсар (1987).

У 1950 скончыў Менскі мэдычны інстытут. У 1955 — Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў, у 1958 Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт. 3 1959 працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з 1975 загаднік катэдры ў Менскім інстытуце культуры (з 1993 Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), дырэктар Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы (1996).

Дасьледуе гісторыю Беларусі пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія месты, гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі шляхецкага стану, генэалёгіі шляхты і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў Вялікім Княстве Літоўскім, становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.[1]

Працы

У манаграфіях «Частновладельческие города Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1975), «Социальная борьба горожан Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1979) вызначыў колькасьць прыватнаўласьніцкіх местаў, іхнія тыпы, узровень эканамічнага разьвіцьця, сыстэму кіраваньня, іхнюю ролю як вайсковай апоры, грунтоўна прааналізваў Магдэбурскае права.[2]

  • Вакол «Слуцкага паўстання» (Барацьба з контррэвалюцыяй у Беларусі ў апошні перыяд грамадзянскай вайны). — Мн., 1987. — 64 с.
  • Якой быць беларускай гістарычнай навуцы // Полымя. — 1992. — № 5. — С. 202—228.
  • Бітва пад Оршай 8 верасня 1514 г. // Спадчына, 1992. — № 6.
  • Шляхта Вялікага княства Літоўскага да Люблінскай уніі 1569 году // Годнасьць. — 1993. — № 1. — С. 16—27.
  • Грыцкевіч А. Слуцкае паўстанне 1920 г. — збройны чын у барацьбе за незалежнасць Беларусі // Спадчына. — 1993. — № 2. — С. 2-1.
  • Як выйсці з крызісу // Беларускі гістарычны часопіс. — 1993. — № 4. — С. 117—119.
  • Погляды Усевалада Ігнатоўскага на гісторыю Беларусі феадальнага перыяду // Беларусика = Albaruthenika: Кн. 3: Нацыянальныя і рэгіянальныя культуры, іх узаемадзеянне. – Мн.: Навука і тэхніка, 1994. — С. 64—70.
  • Актуальныя праблемы беларускай гістарычнай навукі і адукацыі // Наш Радавод. — Кн. 6. — Ч.1. — Гродна, 1994. — С. 7—21.
  • Сённяшнія клопаты беларускай гістарыяграфіі // Белорусский сб. — Вып. 1. — СПб., 1998. — С. 7—15.
  • Каранацыя Міндоўга як дзяржаўны акт // Даклад на круглым стале «Каранацыя Міндоўга на караля і ўтварэнне новай дзяржавы на тэрыторыі Беларусі» / Скарынаўскі Цэнтр, 27 чэрвеня 2003.
  • Дзень беларускай вайсковай славы // Наша слова. — 2003. — 3 верасня.
  • Аршанская бітва 1514 года і яе ўдзельнікі // Наша слова. — 2005. — 31 жніўня.
  • Старонкі нашай мінуўшчыны — Мн.: Кнігазбор, 2009. — 468 с.

Крыніцы

  1. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001. С. 489
  2. ^ Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. С. 277

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
  • Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006.— 345 с. ISBN 985-417-858-7.

Вонкавыя спасылкі

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Анатоль_Грыцкевіч&oldid=594033»