Мармоны: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія
EugeneZelenko (гутаркі | унёсак)
д + Commons. Interwikis
Радок 1: Радок 1:
'''Мармоны''' — неафіцыйная назва Царквы Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён.
'''Мармоны''' — неафіцыйная назва Царквы Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён.

{{Змест злева}}
== Гісторыя ўзьнікненьня ==
== Гісторыя ўзьнікненьня ==
Узьнікненьне Царквы Ісуса Хрыста Святых апошніх дзён звязана з асобай [[Джозэф Сьміт|Джозэфа Сьміта]] ([[1805]], [[Штат Вэрмонт|шт. Вэрмонт]], [[ЗША]] - [[1844]], [[шт. Мізуры]], [[ЗША]]). Паводле ягоных словаў, вясной 1820 году ў адказ на яго малітву яму зьявіліся асабіста Бог Айцец і яго Сын [[Ісус Хрыстос]]. Яны сказалі Джозэфу, што з усіх існуючых у той час цэркваў ніводная не зьяўляецца праўдзівай, бо тая Царква, якая была заснаваная самім Хрыстом, паступова адступіла ад ісьціны. Яны таксама сказалі яму, што ў яго ёсьць вельмі важная жыцьцёвая місія, аб дэталях якой, аднак, адразу не было сказана. Праз чатыры гады пасьля гэтага першага відзежу Джозэф Сьміт заявіў пра наступную сустрэчу з Нябесным пасланьнікам - у гэты раз з анёлам, імя якога было Мароній. Гэты пасланьнік расказаў Джозэфу пра старажытны манускрыпт, які быў напісаны старажытнымі прарокамі на Амэрыканскім кантынэньце. Гэты манускрыпт быў схаваны ў зямлі, і місія Джозэфа Сьміта была ў тым, каб перакласьці старажытныя пісаньні на сучасную мову. Яшчэ праз тры гады Джозэф Сьміт атрымаў памянёны манускрыпт, які быў перакладзены на ангельскую мову і выдадзены у 1830 годзе пад назвай "Кніга Мармона". Хутка пасьля гэтага, а менавіта [[6 красавіка]] [[1830]] году была заснаваная Царква Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён. Джозэф Сьміт стаў першым прэзыдэнтам і Прарокам гэтай Царквы, якая, як было заяўлена, зьяўляецца адзінай праўдзівай Царквой на ўсёй Зямлі, бо менавіта Ісус Хрыстос праз свайго Прарока Джозэфа Сьміта аднавіў яе.
Узьнікненьне Царквы Ісуса Хрыста Святых апошніх дзён звязана з асобай [[Джозэф Сьміт|Джозэфа Сьміта]] ([[1805]], [[Вэрмонт (штат)|Вэрмонт]], [[ЗША]] - [[1844]], [[Мізуры (штат)|Мізуры]], [[ЗША]]). Паводле ягоных словаў, вясной 1820 году ў адказ на яго малітву яму зьявіліся асабіста Бог Айцец і яго Сын [[Ісус Хрыстос]]. Яны сказалі Джозэфу, што з усіх існуючых у той час цэркваў ніводная не зьяўляецца праўдзівай, бо тая Царква, якая была заснаваная самім Хрыстом, паступова адступіла ад ісьціны. Яны таксама сказалі яму, што ў яго ёсьць вельмі важная жыцьцёвая місія, аб дэталях якой, аднак, адразу не было сказана. Праз чатыры гады пасьля гэтага першага відзежу Джозэф Сьміт заявіў пра наступную сустрэчу з Нябесным пасланьнікам - у гэты раз з анёлам, імя якога было Мароній. Гэты пасланьнік расказаў Джозэфу пра старажытны манускрыпт, які быў напісаны старажытнымі прарокамі на Амэрыканскім кантынэньце. Гэты манускрыпт быў схаваны ў зямлі, і місія Джозэфа Сьміта была ў тым, каб перакласьці старажытныя пісаньні на сучасную мову. Яшчэ праз тры гады Джозэф Сьміт атрымаў памянёны манускрыпт, які быў перакладзены на ангельскую мову і выдадзены у 1830 годзе пад назвай "Кніга Мармона". Хутка пасьля гэтага, а менавіта [[6 красавіка]] [[1830]] году была заснаваная Царква Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён. Джозэф Сьміт стаў першым прэзыдэнтам і Прарокам гэтай Царквы, якая, як было заяўлена, зьяўляецца адзінай праўдзівай Царквой на ўсёй Зямлі, бо менавіта Ісус Хрыстос праз свайго Прарока Джозэфа Сьміта аднавіў яе.


== Далейшая гісторыя ==
== Далейшая гісторыя ==
Адразу пасьля заснаваньня прыхільнікі і члены Царквы падвяргаліся сур'ёзным [[рэпрэсія]]м. З гэтай прычына яны часта зьмянялі месца жыхарства. З 1830 па [[1836]] год цэнтрам Мармонаў стаў [[горад Кіртланд]] ([[штат Агаё]]). Пасля выгнаньня з Кіртланду, пераадольваючы цяжкія перасьледаваньні, члены Царквы мармонаў спрабавалі замацавацца ў штаце Мізуры, але толькі ў [[1839]] годзе яны здолелі на некаторы час асесьці ў [[штат Іліноіс|штаце Іліноіс]], дзе заснавалі [[горад Наву]]. Пасля пакутніцкай гібелі Джозэфа Сьміта мармоны былі змушаныя пакінуць і гэтае месца, накіраваўшыся на неасвоеныя землі ў Скалістых гарах. Іх вёў пераемнік Джозэфа Сьміта Брыгам Янг. Мармоны вельмі трывала замацаваліся на новым месцы і, нягледзячы на новыя перасьледаваньні, паступова ўмацаваліся як эканамічная і грамадзянская сіла. Новым цэнтрам мармонаў стаўся [[горад Солт-Лэйк-Сіці]]. Зь сярэдзіны 19 стагодзьдзя пачынаецца інтэнсіўная праца мармонскіх місіянэраў за межамі ЗША, вынікам чаго сталася інтэрнацыяналізацыя Царквы мармонаў.
Адразу пасьля заснаваньня прыхільнікі і члены Царквы падвяргаліся сур'ёзным [[рэпрэсія]]м. З гэтай прычына яны часта зьмянялі месца жыхарства. З 1830 па [[1836]] год цэнтрам Мармонаў стаў горад [[Кіртланд]] ([[Агаё (штат)|Агаё]]). Пасля выгнаньня з Кіртланду, пераадольваючы цяжкія перасьледаваньні, члены Царквы мармонаў спрабавалі замацавацца ў штаце Мізуры, але толькі ў [[1839]] годзе яны здолелі на некаторы час асесьці ў [[Іліноіс (штат)|штаце Іліноіс]], дзе заснавалі горад [[Наву]]. Пасля пакутніцкай гібелі Джозэфа Сьміта мармоны былі змушаныя пакінуць і гэтае месца, накіраваўшыся на неасвоеныя землі ў Скалістых гарах. Іх вёў пераемнік Джозэфа Сьміта Брыгам Янг. Мармоны вельмі трывала замацаваліся на новым месцы і, нягледзячы на новыя перасьледаваньні, паступова ўмацаваліся як эканамічная і грамадзянская сіла. Новым цэнтрам мармонаў стаўся [[Солт-Лэйк-Сіці]]. Зь сярэдзіны 19 стагодзьдзя пачынаецца інтэнсіўная праца мармонскіх місіянэраў за межамі ЗША, вынікам чаго сталася інтэрнацыяналізацыя Царквы мармонаў.
У [[Беларусь|Беларусі]] першыя мармонскія місіянэры зьявіліся напачатку [[1993]] году. На гэты час мармоны маюць дзьве невялікія абшчыны (прыходы) у [[Менск]]у і адну ў [[Віцебск]]у. Паасобныя члены царквы мармонаў жывуць амаль ва ўсіх буйных гарадах Беларусі.
У [[Беларусь|Беларусі]] першыя мармонскія місіянэры зьявіліся напачатку [[1993]] году. На гэты час мармоны маюць дзьве невялікія абшчыны (прыходы) у [[Менск]]у і адну ў [[Віцебск]]у. Паасобныя члены царквы мармонаў жывуць амаль ва ўсіх буйных гарадах Беларусі.


Радок 14: Радок 14:
Важнай часткай вучэньня Царквы мармонаў зьяўляецца так званы закон здароўя: мармоны ня п'юць алькаголь, ня паляць, ня п'юць [[гарбата|гарбаты]] і [[кава|кавы]]. У апошні час кіраўніцтва Царквы мармонаў вельмі шмат выступала супраць [[парнаграфія|парнаграфіі]], [[азартныя гульні|азартных гульняў]].
Важнай часткай вучэньня Царквы мармонаў зьяўляецца так званы закон здароўя: мармоны ня п'юць алькаголь, ня паляць, ня п'юць [[гарбата|гарбаты]] і [[кава|кавы]]. У апошні час кіраўніцтва Царквы мармонаў вельмі шмат выступала супраць [[парнаграфія|парнаграфіі]], [[азартныя гульні|азартных гульняў]].


== Вонкавыя спасылкі ==
== У сеціве ==
{{Commons|Category:The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints|выгляд=міні}}
* [http://www.lds.org Афіцыйны сайт Царквы Ісус Хрыста Сьвятых апошніх дзён]
* [http://www.lds.org Афіцыйная старонка Царквы Ісус Хрыста Сьвятых апошніх дзён]


[[Катэгорыя:Хрысьціянства]]
[[Катэгорыя:Хрысьціянства]]

[[ar:كنيسة يسوع المسيح لقديسي الأيام الأخيرة]]
[[zh-min-nan:Iâ-so͘ Ki-tok Āu-kî Sèng-tô͘ Kàu-hōe]]
[[bg:Църква на Исус Христос на светиите от последните дни]]
[[ca:Església de Jesucrist dels Sants dels Últims Dies]]
[[cs:Církev Ježíše Krista Svatých posledních dnů]]
[[cy:Eglwys Iesu Grist a Saint y Dyddiau Diweddaf]]
[[da:Jesu Kristi Kirke af Sidste Dages Hellige]]
[[pdc:Church of Jesus Christ of Latter-day Saints]]
[[de:Kirche Jesu Christi der Heiligen der Letzten Tage]]
[[en:The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints]]
[[es:Iglesia de Jesucristo de los Santos de los Últimos Días]]
[[eo:Eklezio de Jesuo Kristo de la Sanktuloj de la Lastaj Tagoj]]
[[fr:Église de Jésus-Christ des Saints des Derniers Jours]]
[[ko:예수 그리스도 후기성도 교회]]
[[id:Gereja Mormon]]
[[ia:Ecclesia de Jesus Christo del Sanctos del Ultime Dies]]
[[it:Mormonismo]]
[[he:הכנסייה המורמונית]]
[[ht:Legliz Jezikri pou Sen Dènye Jou yo]]
[[la:Ecclesia Iesu Christi Sanctorum in Novissimis Diebus]]
[[li:Kerk van Jezus Christus en de Heilige der letste daag]]
[[jbo:lijda be lei fanmo djedi cespre bei la .iecuax. xrist.]]
[[hu:Az Utolsó Napok Szentjeinek Jézus Krisztus Egyháza]]
[[ms:Gereja Mormon]]
[[nl:Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen]]
[[ja:末日聖徒イエス・キリスト教会]]
[[no:Jesu Kristi Kirke av Siste Dagers Hellige]]
[[pl:Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich]]
[[pt:Igreja de Jesus Cristo dos Santos dos Últimos Dias]]
[[ro:Biserica lui Isus Hristos a Sfinţilor din Zilele din Urmă]]
[[ru:Мормоны]]
[[scn:Chiesa di Gesù Cristu dî Santi di l'Ùrtimi Jorna]]
[[sv:Jesu Kristi kyrka av sista dagars heliga]]
[[vi:Giáo hội Các Thánh hữu Ngày sau của Chúa Giêsu Kitô]]
[[ur:سالٹ لیک سٹی، یوٹاہ]]
[[zh:耶穌基督後期聖徒教會]]

Вэрсія ад 19:47, 24 сьнежня 2007

Мармоны — неафіцыйная назва Царквы Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён.

Гісторыя ўзьнікненьня

Узьнікненьне Царквы Ісуса Хрыста Святых апошніх дзён звязана з асобай Джозэфа Сьміта (1805, Вэрмонт, ЗША - 1844, Мізуры, ЗША). Паводле ягоных словаў, вясной 1820 году ў адказ на яго малітву яму зьявіліся асабіста Бог Айцец і яго Сын Ісус Хрыстос. Яны сказалі Джозэфу, што з усіх існуючых у той час цэркваў ніводная не зьяўляецца праўдзівай, бо тая Царква, якая была заснаваная самім Хрыстом, паступова адступіла ад ісьціны. Яны таксама сказалі яму, што ў яго ёсьць вельмі важная жыцьцёвая місія, аб дэталях якой, аднак, адразу не было сказана. Праз чатыры гады пасьля гэтага першага відзежу Джозэф Сьміт заявіў пра наступную сустрэчу з Нябесным пасланьнікам - у гэты раз з анёлам, імя якога было Мароній. Гэты пасланьнік расказаў Джозэфу пра старажытны манускрыпт, які быў напісаны старажытнымі прарокамі на Амэрыканскім кантынэньце. Гэты манускрыпт быў схаваны ў зямлі, і місія Джозэфа Сьміта была ў тым, каб перакласьці старажытныя пісаньні на сучасную мову. Яшчэ праз тры гады Джозэф Сьміт атрымаў памянёны манускрыпт, які быў перакладзены на ангельскую мову і выдадзены у 1830 годзе пад назвай "Кніга Мармона". Хутка пасьля гэтага, а менавіта 6 красавіка 1830 году была заснаваная Царква Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён. Джозэф Сьміт стаў першым прэзыдэнтам і Прарокам гэтай Царквы, якая, як было заяўлена, зьяўляецца адзінай праўдзівай Царквой на ўсёй Зямлі, бо менавіта Ісус Хрыстос праз свайго Прарока Джозэфа Сьміта аднавіў яе.

Далейшая гісторыя

Адразу пасьля заснаваньня прыхільнікі і члены Царквы падвяргаліся сур'ёзным рэпрэсіям. З гэтай прычына яны часта зьмянялі месца жыхарства. З 1830 па 1836 год цэнтрам Мармонаў стаў горад Кіртланд (Агаё). Пасля выгнаньня з Кіртланду, пераадольваючы цяжкія перасьледаваньні, члены Царквы мармонаў спрабавалі замацавацца ў штаце Мізуры, але толькі ў 1839 годзе яны здолелі на некаторы час асесьці ў штаце Іліноіс, дзе заснавалі горад Наву. Пасля пакутніцкай гібелі Джозэфа Сьміта мармоны былі змушаныя пакінуць і гэтае месца, накіраваўшыся на неасвоеныя землі ў Скалістых гарах. Іх вёў пераемнік Джозэфа Сьміта Брыгам Янг. Мармоны вельмі трывала замацаваліся на новым месцы і, нягледзячы на новыя перасьледаваньні, паступова ўмацаваліся як эканамічная і грамадзянская сіла. Новым цэнтрам мармонаў стаўся Солт-Лэйк-Сіці. Зь сярэдзіны 19 стагодзьдзя пачынаецца інтэнсіўная праца мармонскіх місіянэраў за межамі ЗША, вынікам чаго сталася інтэрнацыяналізацыя Царквы мармонаў. У Беларусі першыя мармонскія місіянэры зьявіліся напачатку 1993 году. На гэты час мармоны маюць дзьве невялікія абшчыны (прыходы) у Менску і адну ў Віцебску. Паасобныя члены царквы мармонаў жывуць амаль ва ўсіх буйных гарадах Беларусі.

Рэлігійныя погляды

Царква Ісуса Хрыста Сьвятых апошніх дзён верыць у тое, што была адноўленая самім Хрыстом праз адкрыцьцё сучасным прарокам. Мармоны вераць у тую ж структуру Царквы, якая была у часе зямнога служэньня Ісуса Хрыста, а менавіта: у Апосталаў (Царквой мармонаў кіруе Прарок і рада Дванаццаці Апосталаў), сямідзесятых, прасьвітараў і г.д. Важнай часткай рэлігіі мармонаў зьяўляецца няспыннае адкрыцьцё ад Бога, якое атрымлівае Прарок і Апосталы. Такім чынам, іх словы і вучэньні зьяўляюцца для мармонаў такім жа Словам Божым, як і словы старажытных Апосталаў і Прарокаў. Мармоны вераць ня толькі ў Біблію, але і ў тое, што Кніга Мармона зьяўляецца Сьвятым Пісаньнем. Апроч Бібліі і Кнігі Мармона ў іх канон уваходзяць таксама кнігі Вучэньне і Запаветы, Каштоўная Пярліна. Важнай часткай вучэньня Царквы мармонаў зьяўляецца так званы закон здароўя: мармоны ня п'юць алькаголь, ня паляць, ня п'юць гарбаты і кавы. У апошні час кіраўніцтва Царквы мармонаў вельмі шмат выступала супраць парнаграфіі, азартных гульняў.

Вонкавыя спасылкі

Мармонысховішча мультымэдыйных матэрыялаў