Сафійскі першы летапіс
Выгляд
Сафійскі першы летапіс (CIЛ, С1Л) — рускі летапіс XV стагодзьдзя (датуецца 1430-мі гадамі), даведзены да 1418 году. Склаў аснову ўсіх рускіх летапісаў другой паловы XV — пачатку XVI стагодзьдзя. Разам з Наўгародзкім чацьвертым летапісам (Н4Л) узыходзіць да іх агульнай крыніцы, якую ўмоўна азначаюць Наўгародзка-Сафійскім зводам.
Ліцьвіны
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Зьмяшчае тэкст апавяданьня пра Даўмонта Пскоўскага, які адзначаецца большай паўнатой і блізкасьцю да арыгіналу за іншыя летапісы[1]. Упамінае, што Даўмонт «стража постави на реце Двине Давыда Якуновича, внука Лаврова, с Лукою с литвином» (у Пскоўскіх другім і трэцім летапісах «с Лувою»)[1].