Ратольд з Айблінгу

Ратольд з Айблінгу (ням. Rathold von Aibling, Ratold von Aibling^[1], лац. Ratholdus^[2]) — пустэльнік, залічаны да блаславёных.

Біяграфія

Паводле паданьня, у першай палове X ст. стаў пустэльнікам па тым, як зьдзейсьніў палігрымку ў Рым і Сант’яга-дэ-Кампастэля. Жыў у пячоры насупраць сучаснага Санкт-Георгенбергу (Тыроль).

Манаская супольнасьць атрымала статус бэнэдыктынскага кляштару не пазьней за 1138 год. Першым плябанам (1138—1174) быў Эбэргард з роду фон Айблінгаў. У Сярэднявеччы Санкт-Георгенбэрг быў найважнейшым месцам пілігрымак ў Тыролі.

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Österreichische Kunstmonographie. — Salzburg, 1963. S. 100.
^ Tiroler Heimat: Jahrbuch für Geschichte und Volkskunde. — Innsbruck, 1952. S. 37.

Літаратура

Sauser E. Rathold von Aibling // Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. Bd. 14. — Herzberg: Bautz, 1998. ISBN 3-88309-073-5. — S. 1398–1399.

[1] Österreichische Kunstmonographie. — Salzburg, 1963. S. 100.

[2] Tiroler Heimat: Jahrbuch für Geschichte und Volkskunde. — Innsbruck, 1952. S. 37.

[1]

[2]