Пінскія і тураўскія ўніяцкія біскупы
Пінскія і тураўскія ўніяцкія біскупы — біскупы уніяцкай царквы ў межах Вялікага Княства Літоўскага ў час існаваньня Рэчы Паспалітай, а пасьля Расейскае імпэрыі, кіраўнік пінскай і тураўскай уніяцкай япархіі.
Пінскімі і тураўскімі ўніяцкімі біскупамі былі:
- Лявонці Пяльчынскі (Леўка Зяньковіч-Пяльчыцкі, праваслаўны япіскап 8.7.1585 — 8.1595, падпісаў 12.6.1595 згоду аб уніі з Рымскім Касьцёлам, але памёр, не дажыўшы да яе абвяшчэньня ў Рэчы Паспалітай на Берасьцейскім саборы 1596 году)
- Ёна Гогаль-Багушэвіч(pl) (праваслаўны япіскап 22.10.1595 — 9.10.1596, пасьля першы ўніяцкі — 1602)
- Паісі Анікевіч-Сахоўскі(pl) (? — 3.1603 — 13.5.1626)
- Рыгор Міхаловіч(pl) (1626—1632)
- Рафал Корсак (1632—1637)
- Пахом Война-Аранскі(pl) (1637 — 23.6.1653)
- Андрэй Квасінскі-Злоты(pl) (1654—1665, у 1640—1654 смаленскі арцыбіскуп)
- Марцыян Белазор(pl) (1665—1697)
- Антон Жалкеўскі(pl) (1697 — 3.2.1702)
- Парфір Кульчыцкі(pl) (1703 — 16.6.1716)
- Яўхім Цехановіч (1717 — 29.4.1719)
- Тэадозі Тэафіл Гадэбскі(pl) (1720—1730)
- Юры Булгак(pl) (5.9.1730 — 10.5.1769)
- Адам Антанін Струс-Младоўскі(pl) (каад’ютар пінскі з 30.10.1758, з 24.7.1761 біскуп тураўскі — 1.9.1764, таксама ў гэты час тытулаваўся архімандрытам супрасьлеўскім і полацкім, генэральным вікарыем і афіцыялам усёй Кіеўскай мітраполіі)
- Юры Гедэон Дашковіч-Гарбацкі(pl) (1769 — 22.4.1784, з 1766 быў біскупам тураўскім і каад’ютарам пінскім)
- Яўхім Дашковіч-Гарбацкі (1784—1794, пасьля скасаваньня царскімі ўладамі япархіі зьвярнуўся да рыма-каталіцкага абраду і пасяліўся ў Слоніме ў канонікаў рэгулярных, атрымліваў «пэнсію пажыцьцёвую» ў памеры 3000 рублёў)
- Язафат Булгак (1787—1795 біскуп тураўскі і каад’ютар пінскі)
У 1820-30-х гг. двое ўніяцкіх біскупаў — Кірыла Серацінскі і Язафат Жарскі зьяўляліся тытулярнымі біскупамі пінскімі.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908.