Пётар (Карпусюк)
| Пётар (Карпусюк) | |
.jpg) | |
| япіскап Дзятлаўскі, вікары Наваградзкай епархіі | |
|---|---|
| 25 сьнежня 2014 — 6 чэрвеня 2020 | |
| япіскап Смаргонскі, вікары Наваградзкай епархіі | |
| 25 сьнежня 2013 — 25 сьнежня 2014 | |
| япіскап Друцкі, вікары Віцебскай епархіі | |
| 11 красавіка 2006 — 25 сьнежня 2013 | |
| Наступнік | Яўсевій |
| япіскап Бабруйскі і Быхаўскі | |
| 24 сьнежня 2004 — 27 сьнежня 2005 | |
| Папярэднік | Лявонці (Бондар) |
| Наступнік | Сафроні (Юшчук) |
| Япіскап Тураўскі і Мазырскі | |
| 24 ліпеня 1992 — 24 сьнежня 2004 | |
| Наступнік | [[Стэфан (Нешчарэт)|]] |
| Адукацыя | |
| Дзейнасьць | сьвятар |
| Нарадзіўся | 5 студзеня 1959 |
| Памёр | 6 чэрвеня 2020 (61 год) |
| Прыняцьце сьвятога сану | 23 красавіка 1982 |
| Прыцяцьце манаства | 18 сакавіка 1982 |
| Япіскапская хіратонія | 24 ліпеня 1992 |
| Узнагароды |        |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |
Япіскап Пётар (у сьвеце Віктар Пятровіч Карпусюк; нарадзіўся 5 студзеня 1959, Берасьце — 6 чэрвеня 2020) — беларускі праваслаўны дзяяч, япіскап.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Выхоўваўся бяз бацькі. У 1977—1979 гадах служыў у арміі. Службу нёс ля Лаўры прыпадобнага Сергія ў Сергіевым Пасадзе Маскоўскае вобласьці РСФСР. У 1979 годзе паступіў у Маскоўскую духоўную сэмінарыю, у 1982 годзе ў Маскоўскую духоўную акадэмію, якую скончыў у 1986 годзе са ступеньню кандыдата багаслоўя. 18 сакавіка 1982 году пастрыжаны ў манахі, а 23 красавіка рукапакладзены ў ерадыяканы. Ад 1982 году нёс паслушаньне іпадыякана Найсьвяцейшага Патрыярха Маскоўскага Пімена (Ізьвекава). 15 красавіка 1989 году рукапакладзены ў ерэі, пасьля ўзьведзены ў сан ігумена. У 1990 годзе ўзьведзены ў сан архімандрыта й прызначаны аканомам Троіца-Сергіевае лаўры. У 1992 годзе прызначаны духоўнікам і будаўніком у стаўрапігіяльны Крыжаўзьнясенскі жаночы манастыр у Дамадзедаўскім раёне Маскоўскае вобласьці.
24 ліпеня 1992 году ў Пакроўскім катэдральным саборы Віцебску хіратанісаны на япіскапа Тураўскага й Мазырскага. 24 сьнежня 2004 году пераведзены на Бабруйскую й Асіповіцкую катэдру. 27 сьнежня 2005 году на рашэньне Сыноду вызвалены ад кіраваньня Бабруйскай япархіяй. 11 красавіка 2006 году прызначаны япіскапам Друцкім, вікарам Віцебскае й Аршанскае япархіі.
Памёр 6 чэрвеня 2020 году [1].
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ордэны прыпадобнага Сергія Раданескага ІІ і ІІІ ступені
- Ордэны сьвятога раўнаапостальнага князя Ўладзімера ІІІ ступені
- Знак ордэну прыпадобнай Эўфрасіньні Полацкай
- Мэдалі прыпадобнага Сергія Раданескага І і ІІ ступені