Порначасопіс
Парнаграфічныя часопісы або эратычныя часопісы, таксама вядомыя як часопісы для дарослых, або часопісы на верхняй паліцы,[1] зьяўляюцца часопісамі, якія ўтрымліваюць зьмест відавочна плоцкага характару. Публікацыі такога кшталту могуць утрымліваць выявы прывабных аголеных целаў чалавекаў[1] і, у звычайным выпадку жорсткая парнаграфія, выявы мастурбацыя, аральны сэкс, вагінальны або анальны сэкс.[1]
Яны галоўным чынам служаць для стымуляцыі сэксуальнага ўзбуджэньня і часта выкарыстоўваюцца як дапаможны сродак для мастурбацыі.[1] Некаторыя часопісы маюць агульны зьмест, у той час як іншыя могуць быць больш канкрэтнымі і засяроджвацца на пэўнай парнаграфічнай нішы , частка анатоміі або характарыстыкі мадэлі[1]. Вядомыя часопісы для дарослых: Плэйбой, Пэнгаўс, Гастлер. Часопісы таксама могуць публікаваць артыкулы на такія тэмы, як аўтамабілі, гумар, навука, кампутары, культура і палітыка. З працяглым пераходам друкаваных СМІ ў лічбавыя, рознічным гандлярам таксама прыйшлося адаптавацца. Такое праграмнае забеспячэньне дазваляла спампоўваць і паказваць лічбавыя вэрсіі часопісаў, але не дазваляла парнаграфічныя матэрыялы. Тым ня менш, ёсьць спэцыяльныя лічбавя старонкі для парнаграфічных часопісаў.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в г д /books?id=2_3xXme4Q7sC Энцыклапедыя сучаснай брытанскай культуры. — Taylor & Francis, 1999. — P. 537. — ISBN 978-0-415-14726-2
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Порначасопіс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў