Ноа Лайлз
| Ноа Лайлз | |
 | |
| Пэрсанальная інфармацыя | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 18 ліпеня 1997[1] (27 гадоў) |
| Грамадзянства | |
| Прафэсійная інфармацыя | |
| Спэцыялізацыя | лёгкаатлет, віцэ-прэзыдэнт |
Но́а Ла́йлз (па-ангельску: Noah Lyles; 18 ліпеня 1997 году) — лёгкаатлет ЗША, які спэцыялізуецца на спрынтэрскім бегу на 60, 100 і 200 мэтраў. Ягоны асабісты рэкорд складае 19,31 сэкундаў на дыстанцыі 200 мэтраў, што таксама ёсьць рэкордам ЗША на гэтай дыстанцыі. Алімпійскі чэмпіён і шматразовы чэмпіён сьвету. Ягоныя бацькі таксама займаліся лёгкай атлетыкай[2][3][4].
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Юнацкая
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лайлз прадстаўляў ЗША на юнацкіх Алімпійскіх гульнях 2014 году, дзе здабыў залаты мэдаль на дыстанцыі 200 мэтраў[5][6]. У чэрвені 2016 году спартовец выйграў забег на дыстанцыі 100 мэтраў на чэмпіянаце ЗША сярод юніёраў, затраціўшы 10,08 сэкундаў, каб фінішаваць[7]. У ліпені 2016 году Лайлз браў удзел у алімпійскім адборы ЗША, каб змагацца за месцы ў зборнай на дыстанцыях 100 і 200 мэтраў. Бягун ня даў рады зь кароткай дыстанцыяш, але ў забегу на 200 мэтраў ён выйграў свой паўфінал, а затым заняў чацьвертае месца ў фінале з часам 20,09 сэкундаў[8][9]. Тым ня менш, атлет ня здолеў адабрацца ў каманду.
Прафэсійны пачатак
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу].jpg)
Лайлз абавязаўся выступаць за каманду «Флорыда Гатарз» Флорыдзкага ўнівэрсытэту, але ў ліпені 2016 году Ноа і ягоны малодшы брат Джозэфус склалі прафэсійныя кантракты з Адыдасам[10]. У лістападзе 2016 году Лайлз зноў быў названы спартоўцам году сярод юнакоў паводле вэрсіі часопісу Track & Field News.
Бягун пачаў 2017 год з свайго першага тытулу нацыянальнага чэмпіёну сярод мужчынаў на дыстанцыі 300 мэтраў на чэмпіянаце ЗША ў памяшканьні 2017 году, які ладзіўся ў Албукерке, палепшыўшы сусьветны рэкорд у бегу ў памяшканьні на адну сотую сэкунды да 31,87[11]. Ён таксама атрымаў срэбраны мэдаль у эстафэце 4×200 мэтраў у складзе зборнай ЗША на сусьветных эстафэтах 2017 году. Лайлз таксама перамог у двух забегах Дыямэнтавай лігі, адужыўшы чэмпіёна ЗША Аміра Ўэба і чэмпіёна сьвету Раміля Гуліева. Аднак пашкоджаньні вымусілі спартоўца прапусьціць частку сэзону, у тым ліку чэмпіянат сьвету 2017 году.
Посьпехі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лайлз вярнуўся на чэмпіянат ЗША ў памяшканьні 2018 году, але там браў удзел у бегу на 60 мэтраў замест 300 мэтраў. У свой забег спартовец паказаў свой найлепшы асабісты рэкордны час у 6,57 сэкундаў, але ня здолеў адабрацца ў паўфінал. Пасьля спартовец засяродзіўся на бегу на дыстанцыі 200 мэтраў, здабыўшы перамогі ў гэтай дысцыпліне на этапах Дыямэнтавай лігі ў Досе і Юджыне. На чэмпіянаце ЗША ў 2018 годзе ён засяродзіўся на дыстанцыі 100 мэтраў. Ягоны галоўны супернік Майк Роджэрз быў вымушаны зьняцца з турніру, таму Лайлзу выпала пазмагацца апроч іншых з Роні Бэйкерам. У фінале Бэйкер здабыў перавагу ў некалькі мэтраў над Лайлзам, але Лайлз скараціў адрыў у сярэдзіне забегу і абышоў Бэйкера на апошнім мэтры, здабыўшы, такім чынам, перамогу за 9,88 сэкундаў. Што стала асабістым рэкордам спартоўца[12][13]. Бягун стаў наймаладзейшым чэмпіёнам ЗША на дыстанцыі 100 мэтраў з часоў перамогі Сэма Грэйдзі ў 1984 годзе[14]. Пазьней у тым жа годзе амэрыканец усталяваў найлепшы час сэзону ў забегу на 200 мэтраў на этапе Дыямэнтавай лігі ў Манака. У фінале лігі ў Цюрыху Лайлз пазмагаўся з Гуліевым, які да таго стаў быў чэмпіёнам Эўропы. Амэрыканец здолеў перамагчы ў фінальным забегу і стаць чэмпіёнам лігі, паказаўшы вынік у 19,67 сэкундаў.
.jpg)
У 2019 годзе Лайлз запачаткаваў сэзон 18 траўня забегам у Шанхаі на 100 мэтраў, адолеўшы дыстанцыю за 9,86 сэкундаў. У сваім першым забегу на 200 мэтраў на этапе Дыямэнтавай лігі ў Рыме ён паўтарыў час сусьветнага рэкорду П’етра Мэнэа, які той усталяваў у 1979 годзе. Празь месяц ў Лязане ён палепшыў свой асабісты рэкорд да 19,50 сэкундаў[15]. Ужо праз тыдзень Лайлз праджгаў у Манака дыстанцыю 100 мэтраў за 9,92 сэкундаў. Атлет браў удзел у чэмпіянаце ЗША ў канцы ліпеня, дзе здабыў тытул чэмпіёна на дыстанцыі 200 мэтраў, на што спартоўцу спатрэбілася 19,78 сэкундаў пры бегу з сустрэчным ветрам. Таксама амэрыканец заваяваў залатыя мэдалі ў бегу на 200 м і ў эстафэце 4×100 м на чэмпіянаце сьвету 2019 году, які ладзіўся ў Досе[16].
21 ліпеня 2022 году падчас чэмпіянату сьвету ў Юджыне Лайлз другі раз стаў чэмпіёнам сьвету на дыстанцыі 200 мэтраў і перасягнуў шматгадовы нацыянальны рэкорд Майкла Джонсана ў 19,32 сэкундаў, палепшыўшы час да 19,31 сэкундаў[17]. Ён завяршыў свой выдатны сэзон у фінале Дыямэнтавай лігі перамогай на дыстанцыі 200 мэтраў, забясьпечыўшы свой чацьверты трафэй лігі. 20 жніўня 2023 году на чэмпіянаце сьвету, які адбыўся ў Будапэшце, лёгкаатлет здабыў золата на дыстанцыі 100 мэтраў і ўсталяваў новы асабісты рэкорд у фінальных забегу, які цяпер стаў 9,83 сэкундаў. 25 жніўня 2023 году Лайлз атрымаў залаты мэдаль на чэмпіянаце сьвету 2023 году, адолеўшы дыстанцыю ў 200 мэтраў за 19,52 сэкундаў[18]. Гэта быў ягоны трэці залаты мэдаль на дыстанцыі 200 мэтраў і пяты ў агульным заліку чэмпіянатаў сьвету.
Далейшая кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]20 ліпеня 2024 году Лайлз усталяваў новы асабісты рэкорд на дыстанцыі 100 мэтраў. Гэтак ён прабег дыстанцыю за 9,81 сэкундаў на этапе Дыямэнтавай лігі ў Лёндане[19]. Пасьля спартовец здабыў свой першы залаты мэдаль на дыстанцыі 100 мэтраў на летніх Алімпійскіх гульнях 2024 году з новым асабістым рэкордам у 9,784 сэкундаў, апярэдзіўшы ямайкца Кішэйна Томпсана на 0,005 сэкундаў. Гэтым атлет забясьпечыў першую перамогу ЗША на памянёнай дыстанцыі на Алімпіядах ажно з 2004 году[20]. У наступныя дні гульняў Лайлз быў трэцім на дыстанцыі ў 200 мэтраў, саступіўшы Лэтсыле Тэбогу і Кенэту Бэднарку. Пасьля забегу ён паваліўся на зямлю і быў вывезены з арэны на інваліднам вазку. Пазьней стала вядома, што спартовец выйшаў на забег з каранавірусам, што паўплывала на ягоныя вынікі[21]. Амэрыканец быў вымушаны адмовіцца ад удзелу ў эстафэтных этапах на 4x100 і 4x400 мэтраў[22].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Noah Lyles // World Athletics database
- ^ «Noah LYLES». Inside Athletics. Season 4. Episode 11. IAAF.
- ^ «Traditions — Seton Hall Athletics». Seton Hall Pirates.
- ^ «All About Noah Lyles’ Parents, Keisha Caine Bishop and Kevin Lyles». Peoplemag.
- ^ «Athletics Results Book». 2014 Summer Youth Olympics.
- ^ «U.S. wins two Youth Olympic track and field gold medals». NBC Sports.
- ^ «Kate Murphy, Noah Lyles lead local contingent into Olympic track trials». The Washington Post.
- ^ «Three high-schoolers make waves at track trials». ESPN.
- ^ «Noah Lyles Breaks High School National Record at Olympic Trials». FloTrack.
- ^ «Teenage track stars Noah, Josephus Lyles turn pro, sign with Adidas». The Washington Post.
- ^ «Gwen Berry, Noah Lyles big winners at U.S. Indoor Championships». ESPN.
- ^ «Noah Lyles wins men’s 100-meter dash with the world’s fastest time this year». The Des Moines Register.
- ^ «Noah Lyles, Aleia Hobbs claim 100 titles at US outdoors». Associated Press.
- ^ «Lyles clocks 9.88 world lead to take US 100m title». IAAF.
- ^ «Noah Lyles runs 19.50 in 200 meters, 4th best time ever». The Washington Times.
- ^ «World Athletics Championships: Noah Lyles wins 200m gold with Adam Gemili fourth». BBC Sport
- ^ «Noah Lyles surpasses Michael Johnson». NBC Sports.
- ^ «World Athletics Championships 2023: Noah Lyles completes sprint double at track worlds, retains 200m title; Erriyon Knighton second». Olympics.
- ^ «Noah Lyles wins 100m in personal best in last Diamond League before Paris Olympics». NBC Sports.
- ^ «Noah Lyles wins Olympic men’s 100m gold in photo finish; Kishane Thompson takes silver ahead of Fred Kerley — all results». Olympics.
- ^ «'I do have Covid': Noah Lyles reveals positive test after taking 200m bronze». The Guardian.
- ^ «Noah Lyles: Paris 2024 Olympics sprint double bid wrecked by Covid-19». BBC Sport.