Малаток

Малато́к^[1]^[2] — невялікі молат, ужываемы для забіваньня й выпростваньня цьвікоў, разьбіваньня рэчаў і іншых работ. У асноўным вырабляецца са сталі. Зьяўляецца адным са старажытнейшых інструмэнтаў, якія выкарыстоўваюцца разумным чалавекам.

Асноўнай часткай малатка зьяўляецца кампактная маса з суцэльнага матэрыяла, звычайна мэталу, якая можа выкарыстоўвацца для ўдара па чамусьці й пры гэтым не дэфармавацца. Для зручнасьці нанясеньня ўдараў і для большага размаху ўдарную частку малатка насажваюць на ручку, якая можа рабіцца таксама з мэтала, альбо з дрэва альбо плястмаса.

Віды малаткоў

Сьлясарны малаток мае два байкі — роўны й звужаючыся. Сталярны мае раздвоены выступ-зубец, што зручна пры выдзіраньні цьвікоў. Пры працы з долатам выкарыстоўваюць падобную на малаток кіянку з драўніны

Сымбалізм

У камуністычнай сымболіцы скрыжаваныя серп і молат азначалі саюз сялянаў і рабочых. Выява скрыжаваных сярпа і молата была прадстаўленая на гербах і сьцягах СССР і саюзных рэспублікаў.

Галерэя

Першабытны каменны малаток
Малаток-цьвікадзёр

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Пашкевіч, Валянтына. Малаток // Ангельска-беларускі слоўнік / Пад рэд. С. Шупы. — Менск: Зьміцер Колас, 2006. — 1028 с. — ISBN 985-6783-15-1
^ Малаток // Тэхнічная тэрміналёгія. — Менск: Інстытут мовазнаўства, 1932.

Літаратура

Сахаров М. Д. Металлические молотки // Инструменты сельского столяра и плотника (рас.). — Масква: Нива России, 1993. — С. 185—190. — 285 с. — 50 000 ас. — ISBN 5-260-00196-6
Малаток // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы. У 5 т. / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Якуба Коласа. — Менск: Галоўная рэдакцыя Беларус. Сав. Энцыклапедыі, 1979. — Т. 3: Л — Паняты / [рэдактар П. Гапановіч]. — 672 с., С. 94

[1] Пашкевіч, Валянтына. Малаток // Ангельска-беларускі слоўнік / Пад рэд. С. Шупы. — Менск: Зьміцер Колас, 2006. — 1028 с. — ISBN 985-6783-15-1

[2] Малаток // Тэхнічная тэрміналёгія. — Менск: Інстытут мовазнаўства, 1932.

[1]

[2]