Леў Клейн
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
Леў Клейн | |
| рас. Лев Самуилович Клейн | |
 | |
| Дата нараджэньня | 1 ліпеня 1927 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Віцебск, БССР, СССР |
| Дата сьмерці | 7 лістапада 2019[1] (92 гады) |
| Месца сьмерці | Санкт-Пецярбург, Расея |
| Грамадзянства | СССР СССР |
| Месца вучобы | Інстытут гісторыі СПбДзУ і Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт |
| Занятак | антраполяг, археоляг, даследчык дагістарычнай эпохі і гісторык |
| Навуковая сфэра | археалёгія, Культурная антрапалёгія, філялёгія і гісторыя навукі |
| Месца працы | Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт і Эўрапейскі ўнівэрсытэт у Санкт-Пецярбургу |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук[d] і honoris causa |
| Навуковы кіраўнік | Уладзімер Проп і Міхаіл Артамонаў |
| Вучні | Вадзім Бачкароў, Аляксей Кавалёў, Аляксандар Козінцаў, Глеб Лебедзеў, Яўген Носаў, Марк Шчукін і Q24025527? |
| Маці | Ася Майсееўна Клейн[d] |
| Сайт | http://klejn.archaeology.ru/ |
Леў Самуілавіч Клейн (1 ліпеня 1927, Віцебск — 7 лістапада 2019) — савецкі і расейскі археоляг, дасьледчык Верхняга Панямоньня.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1951 скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт, у якім у 1960—1981 працаваў на катэдры археалёгіі. У 1990—1992 чытаў лекцыі ў замежных унівэрсытэтах.
Дасьледаваў пытаньні паходжаньня славянаў і іншых народаў, славянскую паганскую рэлігію, праблемы тэарэтычнай археалёгіі. У 1948 удзельнічаў у раскопках Менску, у 1955—1956, 1958 абсьледаваў стаянкі каменнага веку заходняй часткі Верхняга Панямоньня.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ РИА Новости — Россия сегодня, 1961.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Менск: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
