Лан
Лан (па-лацінску: laneus, па-нямецку: lahn) — у сярэднявечнай Заходняй Эўропе адзінка падзелу палёў, прызначаных пад пасевы. Тэрмін паходзіць ад стараверхненямецкага выразу Lehen, Lehn, што азначае «вясковую гаспадарку вызначанага памеру», леннае ўладаньне (фэод)[1][2]. Памер 1 лана адпавядаў сярэдняй плошчы мужыцкага надзелу фэўдальнага пэрыяду. Лан падзяляўся на загоны, а тыя ў сваю чаргу — на скібы.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |