Кароль Дроздабарод

Каро́ль Дроздабаро́д (па-нямецку: König Drosselbart) — рамантычная казка-навэля зь першага зборніку «Дзіцячыя і хатнія казкі» (Kinder- und Hausmärchen) братоў Грым (першае выд. 1812/1815) пад нумарам 52. Паводле сыстэмы клясыфікацыі казачных сюжэтаў Аарнэ — Томпсана мае нумар 900.

Зьмест[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прапусьціць

Увага: ніжэй знаходзіцца зьмест, які раскрывае сюжэт твору.

Казка апавядае пра тое, як на гледзінах жаніхоў фанабэрыстая прыгажуня-прынцэса адрынала аднаго за адным, сьмеючыся пры гэтым зь іхніх сапраўдных і ўяўных хібаў. Асабліва дасталося маладому каралевічу, які займаў у шэрагу маладых ці ня самае ганаровае месца. Любой дзяўчыне ён прыйшоўся бы даспадобы, аднак прынцэса палічыла, што ягоная бародка была значна вастрэйшая, чым мае быць, і надта вытыркаецца ўперад, таму яна празвала яго кароль Дроздабарод. У вынікі ўсе шляхетныя жаніхі сышлі ні з чым, і ашалелы стары кароль пакляўся аддаць дачку за першага жабрака, які прыйдзе ў палац. Праз пэўны час у замак завітаў вандроўны музыка, апрануты ў вярыгі, і кароль, стрымаўшы слова, аддаў яму сваю дачку. Жабрак павёў прынцэсу праз лугі, лясы й горы. Калі яна пытала свайго мужа, каму належаць усе гэтыя землі, той нязьменна адказваў, што ўсе яны — уласнасьць караля Дроздабарода. Так яны празь некалькі дзён дасягнулі вялікага места, якое таксама апынулася ўладаньнем Дроздабарода. Прынцэса спрабавала прызвычаіцца да цяжкага жыцьця простага народу, жывучы ў маленькай хаціне свайго мужа; яна спрабавала прасьці і вязаць кашы з ракітавай лазы, аднак рукі, ня звыклыя да цяжкае працы, не адолелі работу. Тады муж адаслаў яе гандляваць гаршкамі на кірмаш. Першы дзень прайшоў пасьпяхова, і дзяўчына зарабіла крыху грошай, аднак наступным днём на ейны тавар зьнянацку наляцеў на кані п’яны гусар і пабіў усе гаршкі. У рэшце рэшт муж праз знаёмых уладкаваў жонку ў каралеўскі замак посудамыйкай. Пад час бяседы, на якой прынцэса прыслужвала за ежу, яна раптам убачыла, як у залю ўваходзіць апрануты ў каштоўную вопратку кароль Дроздабарод. Кароль запрасіў яе на танец. Яна пайшла танцаваць, аднак тут з-пад крыса ейнае сукенкі і кішэняў раптам пасыпаліся аб’едкі, што прынцэса назьбірала за сталамі і намервалася аднесьці дадому. Прыдворныя тут жа высьмяялі яе, а дзяўчо ад сораму кінулася прэч з замку. Кароль як дагнаў і адкрыўся ей: гэта ён, Дроздабарод, і быў тым самым жабраком-музыкам, за якога стары кароль яе аддаў замуж. Менавіта ён разьбіў гаршчкі на плошчы і прымушаў вязаць кашы і прасьці, каб скарыць ейную фанабэрыстасьць і пакараць ейную пыху, празь якую яна калісь высьмеяла жаніха. Заплаканая прынцэса папрасіла мужа прабачэньня за нанесеныя крыўды, і каралеўская пара справіла ў палацы шыкоўнае вясельле.

Тут скончваецца зьмест, які раскрывае сюжэт твору.

Экранізацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1954: «Кароль Дроздабарод», ФРН, мастацкі фільм, 74 хв., рэжысэр: Гербэрт Б. Фрэдэрсдорф, у ролях Отакар Рунцэ / Гізэля Фрыч.
1962: «Кароль Дроздабарод», ФРН, мастацкі фільм, 81 хв., рэжысэр: Фрыц Геншаў, у ролях Фэлікс Грым / Гэнрыета Гонэрман.
1965: «Кароль Дроздабарод», НДР, мастацкі фільм, 74 хв., рэжысэр: Вальтэр Бэк.
1969: «Капрызная прынцэса», СССР, мультыплікацыйны фільм, 20 хв., рэжысэры: Валянціна і Зінаіда Брумбергі.
1976: «Кароль Дроздабарод», Швайцарыя, мастацкі фільм, 27 хв., рэжысэр: Рудольф Югерт, у ролях Томас Астан / Рэната Піхлер.
1984: «Кароль Дроздабарод», НДР/Чэхаславаччына, мастацкі фільм, 98 хв., рэжысэр: Міраслаў Лютэр, у ролях Адрыяна Тарабкава і Марыя Шэль.
1987: «Казкі братоў Грым», Японія, анімацыйны сэрыял, 20 сэрыя: «Кароль Дроздабарод», 25 хв.
1999: «СімсаляГрым», Нямеччына, анімацыйны сэрыял, 1 сэзон, 9 сэрыя: «Кароль Дроздабарод», 25 хв.
2006: «Кароль Дроздабарод — прыгажуня і страшыдла», камэдыйны фільм з сэрыі «Die ProSieben Märchenstunde» (Нямеччына/Аўстрыя), 45 хв.
2008: «Кароль Дроздабарод», Нямеччына, мастацкі фільм, 59 хв., рэжысэр: Сыбіля Тафэль.