Дзяржаўца
Дзяржаўца — часовы ўладальнік і кіраўнік дзяржаўнага і прыватнага маёнткаў у Вялікім Княстве Літоўскім і Кароне Польскай; дзяржаўцаў да XVI ст. называлі намесьнікамі і цівунамі.
Часта дзяржаўства давалася ў якасьці юргельту.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Комиссиею для разбора Древних Актов», г. Вильна, 1899 г., С 566, Т 26
 |
Гэта — накід артыкула па гісторыі Вялікага Княства Літоўскага. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |