Дзонг-кэ
Выгляд
Дзонг-кэ | |
རྫོང་ཁ | |
Ужываецца ў | Бутане, Індыі (Сыкім) |
---|---|
Рэгіён | усходнія раёны Гімалаяў |
Колькасьць карыстальнікаў | |
Клясыфікацыя | Сына-тыбэцкая сям’я |
Афіцыйны статус | |
Афіцыйная мова ў | Бутане |
Рэгулюецца | Камісіяй па разьвіцьці дзонгкэ |
Статус: | 1 дзяржаўная[d][1] |
Пісьмо | тыбэцкае пісьмо[d] |
Коды мовы | |
ISO 639-1 | dz |
ISO 639-2(Б) | dzo |
ISO 639-2(Т) | dzo |
ISO 639-3 | dzo |
Дзо́нг-кэ́ (дзо́нгкха; саманазва: རྫོང་ཁ, Ўайлі rdzong-kha) — афіцыйная мова Каралеўства Бутан. Дзонг-кэ азначае «мова, на якой размаўляюць у дзонгах» (дзонгі — манастыры-крэпасьці ў Бутане). Мова адносіцца да тыбэта-бірманскай галіны сына-тыбэцкай моўнай сям’і і па сваёй структуры найбольш блізкая да тыбэцкай.
Пісьмовасьць засноўваецца на мясцовай бутанскай форме тыбэцкае пісьмовасьці.
Асноўныя дыялекты — лая, лунана й адап.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675