Гасьціны двор

Гасьці́ны дво́р — тып грамадзкага будынку гандлёвага прызначэньня, які ўключае гандлёвыя й складзкія будынкі, жылыя памяшканьні гасьцінічнага тыпу^[1].

Тут спыняліся госьці-купцы, захоўваліся тавары, і вёўся гандаль. У XVI—XVII стагодзьдзях гасьціны двор меў выгляд прастакутнага пляцу, абнесенага мураванымі або драўлянымі памяшканьнямі, аб’яднанымі крытымі галерэямі. У XVIII—XIX стагодзьдзях гасьціныя двары будуюцца ў стылі клясыцызму. Гасьціны двор плянавалі ў выглядзе замкнёнага прастакутніка з адкрытымі аркадамі-галерэямі або калёнамі.

У гарадох Заходняе Эўропы былі пашыраныя з XIV стагодзьдзя (Брэмэн, Кракаў, Прага). На Беларусі пашыраныя з XVI—XIX стагодзьдзяў (Полацак, Горадня, Віцебск, Менск). Драўляны гасьціны двор пабудаваны ў Тураве ў XVIII стагодзьдзі^[1].

На аснове гандлёвых дамоў вылучыліся гандлёвыя рады, якія часта злучаліся з ратушамі^[1].

Крыніцы

^ ^а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5: Гальцы — Дагон. — 576 с. — ISBN 985-11-0090-0 С. 87

Літаратура

Короткий енциклопедичний словник з культури. — К.: Україна, 2003. ISBN 966-524-105-2

[энцык-1] а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5: Гальцы — Дагон. — 576 с. — ISBN 985-11-0090-0 С. 87

[1]