Вэнэцыя
| Вэнэцыя | |||||
| італ. Venezia | |||||
| |||||
| |||||
| Дата заснаваньня: | 25 сакавіка 421 | ||||
| Краіна: | Італія | ||||
| Рэгіён: | Вэнэта | ||||
| Правінцыя: | Вэнэцыя | ||||
| Кіраўнік: | Люіджы Бруньяра[d][1] | ||||
| Плошча: | 414,57 км² | ||||
| Вышыня: | 2 м н. у. м. | ||||
| Насельніцтва (2017) | |||||
| колькасьць: | 260 717 чал. | ||||
| шчыльнасьць: | 628,89 чал./км² | ||||
| Часавы пас: | UTC+1 | ||||
| летні час: | UTC+2 | ||||
| Тэлефонны код: | +39 41 | ||||
| Паштовы індэкс: | 30 100 | ||||
| Нумарны знак: | VE | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 45°26′23″ пн. ш. 12°19′55″ у. д. / 45.43972° пн. ш. 12.33194° у. д.Каардынаты: 45°26′23″ пн. ш. 12°19′55″ у. д. / 45.43972° пн. ш. 12.33194° у. д. | ||||
Вэнэцыя на мапе Італіі   Вэнэцыя | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
| http://www.comune.venezia.it/ | |||||
Вэнэ́цыя (па-італьянску: Venezia, па-вэнэцыянску: Venezsia) — горад у паўночнай Італіі. Насельніцтва на 2017 год — 260 717 жыхароў.
Геаграфічнае становішча
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Порт на Адрыятычным моры (грузазварот больш за 20 млн тон у год); міжнародны аэрапорт імя Марка Полё. Гістарычны цэнтар разьмешчаны на 118 выспах Вэнэцыянскай лягуны, падзеленых 150 каналамі й пратокамі, празь якія перакінута каля 400 мастоў (у тым ліку Рыяльта і так званы мост Уздыхаў, абодва былі пабудаваны да канца XVI стагодзьдзя).
Прамыслова-партовая частка Вэнэцыі мацерыковая. Суднабудаваньне й сударамонт, каляровая мэталюргія, нафтаперапрацоўчая, хімічная, электратэхнічная, лёгкая прамысловасьць. Рамесная вытворчасьць мастацкіх вырабаў з шкла (выспа Мурана; музэй), карунак (выспа Бурана), мазаікі. Унівэрсытэт, кансэрваторыя (1916). Музэі (у тым ліку галерэя Акадэміі мастацтваў). Першы агульнадаступны опэрны тэатар (1637—1812), опэрны тэатар «Фэнічэ» (1792).
Вэнэцыя — марскі курорт, цэнтар міжнароднага турызму сусьветнага значэньня, месца правядзеньня міжнародных кінафэстаў, мастацкіх выстаў. Нутрагарадзкія перавозкі на маторных суднах, гандолах, баржах. Селішча з V стагодзьдзя да н. э., горад з пачатку IX стагодзьдзя. З IX—X па XVI стагодзьдзі — буйны цэнтар пасрэдніцкага гандлю паміж Заходняй Эўропай і Ўсходам. У сярэднія стагодзьдзі рэспубліка (з канца XIII стагодзьдзя алігархічная, з дожам на чале) са значнай падуладнай ёй тэрыторыяй. У 1797—1805 і 1815—1866 гадох Вэнэцыя — валоданьне Аўстрыі. Уздоўж каналаў і вузкіх крывых вуліц разьмяшчаюцца багата дэкараваныя цэрквы, палацы. На цэнтральнай плошчы Сан-Марка — базыліка (IX—XV стагодзьдзя), Палац дожаў (XIV—XV стагодзьдзяў), Старая бібліятэка Сан-Марка (XVI стагодзьдзя), будынкі рэлігійных братэрстваў (скоўл), кляштары. Горад і лагуна уключаныя ў сьпіс Сусьветнай спадчыны.
Адміністрацыйны падзел
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гранд-канал (Canal Grande), выгінаючыся S-вобразна, праходзіць праз цэнтар Вэнэцыі, вынікаючы старому рэчышчу ракі. Яго бакі, у сваю чаргу, вызначаюць 6 адміністрацыйных раёнаў (sestieri), якія склаліся яшчэ ў сярэднія стагодзьдзі.
- Сан-Марка (San Marco)
- Канарэджа (Cannaregio)
- Кастэльлё (Castello)
- Дарсадура (Dorsoduro)
- Сан-Полё (San Polo)
- Санта-Крочэ (Santa Croce)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- UNESCO Venice Office
- Карта Вэнэцыі
- Sectioned map of Venice
- Architecture of Venice: palaces
- A tour of Venice, Europe’s largest carfree city
- Satellite image from Google Maps
- For broadband: Interactive high quality fullscreen QTVR panoramas
- Venice in one picture a day
- A virtual tour of Venice, with free audio guide in mp3