Вуліца Мітрафана Доўнар-Запольскага (Кіеў)

	Вуліца Мітрафана Доўнар-Запольскага (Кіеў)
	вуліца Кіева
	Скрыжаваньне зь Беларускай вуліцай
Агульная інфармацыя
Раён гораду	Шаўчэнкаўскі раён; ; ; ;
Гістарычны раён	Лук’янаўка, Шуляўка
Былыя назвы	Карастышаўская вуліца; Дзегцяроўскі правулак; вуліца Доўнар-Запольскага;
Даўжыня	1,1 км
Аўтобусныя маршруты	9, 31
Трамвайныя маршруты	14, 15
Паштовыя індэксы	04050, 04116
	Вуліца Кіева Вуліца Мітрафана Доўнар-Запольскага (Кіеў) у Вікісховішчы

Ву́ліца Мітрафа́на До́ўнар-Запо́льскага (па-ўкраінску: вулиця Митрофана Довнар-Запольського) — вуліца ў Шаўчэнскаўскім раёне Кіева (Украіна). Пралягае ад вуліцы Багдана Гаўрылішына ды вуліцы Капэрніка да вуліцы Юрыя Ільленкі.

Перасякае вуліцы Малдоўскую, Дзегцяроўскую і Беларускую.

Мінуўшчына

Вуліца паўсталі ў сярэдзіне XIX стагодзьдзя пад назваю Карастышаўская. Спачатку працягвалася ад цяперашняй вуліцы Багдана Гаўрылішына да Малдоўскай. У 1-й трэці XX стагодзьдзя працягнуты адцінак між Малдоўскаю і Дзегцяроўскаю, які атрымаў назву Дзегцяроўскі правулак.

На пачатку 1930-х рокаў^[1]^[2]^[3] атрымала назву вуліца Доўнар-Запольскага ў гонар аднаго з кіраўнікоў барацьбы за ўсталяваньне савецкай улады ў Кіеве, начальніка аддзелаў работнікаў на Шуляўцы ў 1917—1918 роках Усевалада Доўнар-Запольскага. На фасадзе будынку № 11 у 1965—2015 роках разьмяшчалася гранітная памятная дошка ў ягоны гонар.

У 1950-я рокі вуліцу працягнулі ад Дзегцяроўскай да Беларускай вуліцы.

З 2015 року вуліца пераназваная ў гонар прафэсара Кіеўскага ўнівэрсытэту, ініцыятара стварэньня і першага дырэктара Кіеўскага камэрцыйнага інстытуту Мітрафана Доўнар-Запольскага.

Забудова

На пачатку вуліцы, на рагу з вуліцаю Капэрніка вылучаюцца два будынкі (№ 2/20 і па вул. Капэрніка, 18) — так званы жыльлёвы комплекс рабітнікаў-мэталістаў. Узьведзеныя ў 1927—1929 роках паводле праекту Акружнога камітэту гаспадаркі архітэктарам Міхайлам Анічкіным у стылі канструктывізму. Зь іншага боку існуе цэлы квартал будынкаў (№ 1, 3, 5) у стылі канструктывізму.

Крыніцы

^ Бльочний будинок комгоспу. Збудований Комгоспом 1929 року на робітничій околиці — Жовтнівці (вул. Довнар-Запольського) за проектом арх. Анічкіна // Будова соціялістичного Києва. 1917—1932 / гол. ред. О. Розенбліт. — К. : Вид. Київської міськради, 1932. — С. 151.
^ Гербов К. Майбутнє Києва. До проекту генеральної реконструкції столиці […Особливе місце в плані реконструкції посідають магістралі і вулиці столиці. … В обхід центрального ядра міста поведуть напрямки: … Довнар-Запольського — Глибочиця — Петрівка … ] // Пролетарська правда. — 1935. — № 188 (4090). — 16 серпня. — С. 3.
^ Стефанович В. Заводський стадіон: [ На розі Керосинної вулиці та вулиці Довнар-Запольського розпочинаються роботи по збудуванню великого стадіону заводу ім. Петровського] // Пролетарська правда. — 1938. — № 84 (4890). — 12 квітня. — С. 4.

Вонкавыя спасылкі

Вэб-энцыкляпэдыя Кіева (укр.)

[1] Бльочний будинок комгоспу. Збудований Комгоспом 1929 року на робітничій околиці — Жовтнівці (вул. Довнар-Запольського) за проектом арх. Анічкіна // Будова соціялістичного Києва. 1917—1932 / гол. ред. О. Розенбліт. — К. : Вид. Київської міськради, 1932. — С. 151.

[2] Гербов К. Майбутнє Києва. До проекту генеральної реконструкції столиці […Особливе місце в плані реконструкції посідають магістралі і вулиці столиці. … В обхід центрального ядра міста поведуть напрямки: … Довнар-Запольського — Глибочиця — Петрівка … ] // Пролетарська правда. — 1935. — № 188 (4090). — 16 серпня. — С. 3.

[3] Стефанович В. Заводський стадіон: [ На розі Керосинної вулиці та вулиці Довнар-Запольського розпочинаються роботи по збудуванню великого стадіону заводу ім. Петровського] // Пролетарська правда. — 1938. — № 84 (4890). — 12 квітня. — С. 4.

[1]

[2]

[3]