Быхаўскі павет

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Быхаўскі павет
Агульныя зьвесткі
Краіна
Статус павет Расейскай імпэрыі[d], павет РСФСР[d] і павет СССР[d]
Адміністрацыйны цэнтар Быхаў
Дата ўтварэньня 1777
Насельніцтва
Плошча
  • 4105,8 вярста²
Месцазнаходжаньне
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Бы́хаўскі паве́т, Старабыхаўскі павет (да 1852 году) — павет на тэрыторыі Беларусі ў 1772—1796 і 1802—1923 гг. Утвораны 28 траўня (8 чэрвеня) 1772 г. пасьля першага падзелу Рэчы Паспалітай. Цэнтар — горад Быхаў (Стары Быхаў). 12 (23) сьнежня 1796 году пры скасаваньні Магілёўскай губэрні павет скасаваны, тэрыторыя ўвайшла ў склад Беларускай губэрні.

Адноўлены 11 сакавіка 1802 году з аднаўленьнем Магілёўскай губэрні. Плошча павету складала 4105,8 кв. вёрстаў, насельніцтва 124 820 чалавек (1897 г.). У павеце было 10 воласьцяў: Баханская, Бычанская (раней Новабычанская), Гарадзецкая (пазьней Старабыхаўская), Гарадзішчанская, Глухаўская, Грудзінаўская (раней Царкоўнаасавецкая), Даўгамоская, Навабыхаўская, Прапойская, Чыгірынская; 476 населеных пунктаў (1897 г.). 3 абвяшчэньнем БССР (1 студзеня 1919 г.) Быхаўскі павет у яе складзе. 3ь лютага 1919 г. у складзе Магілёўскай (з 26 красавіка 1919 г. Гомельскай) губэрні РСФСР. 14 лютага 1923 г. павет скасаваны, воласьці перададзены ў Магілёўскі, Рагачоўскі і Чэрыкаўскі паветы Гомельскай губэрні.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]