Артаэпія
Артаэ́пія (па-грэцку: orthoepeia ад па-грэцку: orthos правільны і па-грэцку: epos мова) — разьдзел мовазнаўства, у якім вывучаюцца нормы літаратурнага вымаўленьня. Зьмест артаэпіі складаюць правілы вымаўленьня галосных і зычных гукаў, а таксама спалучэньняў гукаў.
Артаэпічныя нормы ўзьніклі і разьвіваліся разам з узьнікненьнем і разьвіцьцём беларускай мовы. Дасканалае веданьне нормаў літаратурнага вымаўленьня і валоданьне імі мае вялікае практычнае значэньне. Правільнае літаратурнае вымаўленьне садзейнічае дакладнаму і хуткаму разуменьню сказанага, аблягчае працэс моўных зносінаў паміж людзьмі.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Галіна Андарала, Віктар Бекіш, Сяргей Берднік Беларуская мова. Вучэбны дапаможнік для пед. ВНУ / Пад рэд. Ларысы Грыгор’евай. — Менск: Вышэйшая школа, 1994. — 366 с. — 20 000 ас. — ISBN 5-339-00950-5
 |
Гэта — накід артыкула па лінгвістыцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |