Антон Мухарскі

Антон Мухарскі
	Антон Мухарскі
	па-ўкраінску: Антін Дмитрович Мухарський
Дата нараджэньня	14 лістапада 1968 (56 гадоў)
Месца нараджэньня	Кіеў, УССР, СССР;
Месца вучобы	Кіеўскі нацыянальны ўнівэрсытэт тэатру, кіно і тэлебачаньня імя Івана Карпенкі-Карага[d];
Занятак	актор, вядовец, сьпявак
Бацька	Dmytro Mukharskyi[d]
IMDb	ID nm0611500
	Антон Мухарскі ў Вікісховішчы

Анто́н Дзьмі́трыевіч Муха́рскі (укр. Анто́н (Анті́н) Дми́трович Муха́рський; 14 лістапада 1968, Кіеў), вядомы пад сцэнічным псэўданымам Орэст Люты (укр. О́рест Лю́тий) — украінскі актор, шоўмэн, музыка.

Біяграфічныя зьвесткі

Нарадзіўся 14 лістапада 1968 року ў г. Кіеве, у сям’і музыкаў (бацькі сьпявалі ў ансамблі «Мроя»).

Скончыў Кіеўскі дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва ім. Карпэнка-Карога. Дванаццаць рокаў працаваў у Нацыянальным акадэмічным тэатры расейскай драмы ім. Лесі Ўкраінкі(uk).

Ляўрэат прэміі «Кіеўская пэктараль» за ролі: Хлестакова ў «Рэвізоры», Бэртрана ў выставе «Калі конь непрытомнее» і прызу крытыкаў за Раскольнікава ўва «Забойцы» на Эдынбургзкім тэатральным фэстывалі ў Шатляндыі. Найбольшую славу атрымаў дзякуючы рэкляме пральнага парашку «Тайд». На тэлебачаньні пісаў сцэнары, быў рэжысэрам і вядучым: апошняя праграма — «Квадратны мэтар» (тэлеканал «Інтэр»).

Ажэнены з акторкаю Сьняжанай Ягоравай, маюць сына Андрэя, дачку Арыну і сына Івана.

У 2009 року ініцыяваў містычна-культуралягічны праект «Жлоб. Жлобзтва. Жлабізм».^[1]

У жніўні 2012 лідэр гурту «Сталін & Гітлер капут» Орэст Люты (а па-за сцэнай — актор і тэлевядучы Антон Мухарскі) прэзэнтаваў свой «сьцёбны» праект «Лагодная ўкраінізацыя», які выконвае ўкраіназаваныя песьні савецкіх часоў. Паводле словаў шоўмэна, праект нарадзіўся каля 20 рокаў таму і мае на мэце ўкраінізаваць «найбольш адыёзныя праявы расейскага шансону»^[2].

Творчасьць

Ролі ў кінастужках

1985 — Чужий дзвінок
1995—1996 — Острів кохання
1997 — Приятель покійника (Росія, Україна, Франція), Клієнт в магазині Дмитра
1999 — День народження Буржуя — епізод
2000 — Мийники автомобілів
2001 — Якщо я не повернусь
2001 — Леді Бомж
2005 — Королева бензоколонки-2
2005 — Навіжена
2008 — Гудзик

Орест Лютий: А я — не москаль (2012)

Інтэрнэт-альбом, што ўмяшчае 15 песень. У тэкстах прысутнічае дазаваная й матываваная ненарматыўная лексыка. Сьпіс песень:

1) Вставай країно рідная; 2) Груди#6 (мурка); 3) А я — не москаль; 4) Вагони повнії москалів; 5) КДБ працює; 6) Взорвали бюста в саду біля обкому (live); 7) З чого починалась Московія; 8) Лук’янівський СІЗО; 9) А чемний легінь у саду; 10) Сплять кургани в темряві (Народная Шахтьорская); 11) Ах, Бандеро- український Апостол; 12) Слава Україні!; 13) Убий у собі москаля; 14) Не буду більше врагам коритись (Бела Чао)

Працягласьць: 00:56:11

Узнагароды

Ляўрэат прэміі «Кіеўская пастараль» за ролю Бэртрана ў спэктаклі «Калі конь губляе сьвядомасьць» (1992) і за ролю Хлестакова ў «Рэвізоры» (1999).

Прыз крытыкаў за ролю Раскольнікава ў спэктаклі «Забойца» на 49-ым Эдынбурзкім тэатральным фэстывалі ў Шатляндыі (1996).

Крыніцы

^ Загальнонаціональний мистецько-культурологічний проект «Жлоб. Жлобство. Жлобізм».
^ Леся Бондарук. Бандерштат — свято українського духу. «Нація і держава» 9 серпня 2012 року № 32 (455), сторінка 6.

Злучыць^?

[1] Загальнонаціональний мистецько-культурологічний проект «Жлоб. Жлобство. Жлобізм».

[2] Леся Бондарук. Бандерштат — свято українського духу. «Нація і держава» 9 серпня 2012 року № 32 (455), сторінка 6.

[1]

[2]