Аляксей Брусілаў

Аляксей Брусілаў Алексей Брусилов
31 сьнежня 1853 — 17 сакавіка 1926
Брусілаў у 1917 годзе
Месца нараджэньня	Тыфліс
Месца сьмерці	Масква
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя РСФСР СССР
Гады службы	1872—1924
Званьне	генэрал ад кавалерыі, генэрал-ад’ютант
Камандаваў	8-я армія (28 ліпеня 1914 — 17 сакавіка 1916) Паўднёва-заходні фронт (17 сакавіка 1916 — 22 траўня 1917) Вярхоўны Галоўнакамандуючы Расейскай арміяй (22 траўня — 19 ліпеня 1917)
Бітвы/войны	Расейска-турэцкая вайна 1877—1878 гадоў: Узяцьце Ардагана Аблога Карса Першая суьсветная вайна: Галіцыйская бітва Карпацкая апэрацыя Брусілаўскі прарыў Чэрвеньскі наступ Польска-савецкая вайна
Узнагароды	Ордэн Сьвятога Георгія 4 ступені Ордэн Сьвятога Георгія 3 ступені Ордэн Сьвятога Ўладзімера II ступені Ордэн Сьвятога Ўладзімера III ступені Ордэн Сьвятога Ўладзімера IV ступені Ордэн Сьвятой Ганны I ступені Ордэн Сьвятой Ганны II ступені Ордэн Сьвятой Ганны III ступені Ордэн Сьвятога Станіслава I ступені Ордэн Сьвятога Станіслава II ступені Ордэн Сьвятога Станіслава III ступені
Аляксей Брусілаў у Вікісховішчы

Аляксей Аляксеевіч Брусілаў (31 сьнежня 1853, Тыфліс — 17 сакавіка 1926, Масква) — расейскі і савецкі васковец і вайсковы пэдагог, генэрал ад кавалерыі (з 6 сьнежня 1912), генэрал-ад’ютант (з 10 красавіка 1915), галоўны інспэктар кавалерыі РККА (1923).

Жыцьцяпіс

У 1872 скончыў Пажаскі корпус. Праходзіў вайсковую службу на Каўказе. Быў удзельнікам расейска-турэцкай вайны 1877—1878 гадоў.

У 1883 скончыў кавалерыйскую школу ў Санкт-Пецярбургу. У далейшым быў яе выкладчыкам, а ад 1902 — начальнікам гэтай школы.

У 1906—1914 гадах Брусілаў — начальнік 2-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі, камандзір 14-га армейскага корпусуа, памочнік камандзіра Варшаўскага вайсковай акругі, камандзір 12-га армейскага корпусу.

Удзельнік ППершай сусьветнай вайны. Камандаваў 8-й арміяй. З сакавіка 1916 быў галоўнакамандуючым Паўднёва-Заходняга фронту, войскі якога ў траўні — жніўні 1916 году ажыцьцявіла прарыў аўстра-нямецкага фронту. Гэтая ўдалая баявая апэрацыя расейскай арміі ўвайшла ў гісторыю як Брусілоўскі прарыў.

У траўні — ліпені 1917 году Брусілаў займаў пасаду Вярхоўнага галоўнакамандуючага Узброеных сіл Расеі, адстойваў ідэю вядзеньня вайны да пераможнага канца.

Пасьля кастрычніцкага перавароту 1917 году Брусілаў ухіліўся ад актыўнай дзейнасьці, жыў у Маскве. Падчас рэвалюцыі быў выпадкова паранены аскепкам снараду, што патрапіў у яго дом падчас баёў паміж чырвонагвардзейцамі і юнкерамі. Вясной — летам 1918 году таемна супрацоўнічаў зь Белым рухам. У жніўні — кастрычніку 1918 году быў пад арыштам на гаўптвахце ў Маскоўскім Крамлі па падазрэньні ў контррэвалюцыйнай дзейнасьці. Да вясны 1919 году быў пад хатнім арыштам.

У пачатку польска-савецкай вайны 1920 Брусілаў добраахвотна ўступіў у Чырвоную армію. З траўня 1920 году ўзначальваў Асаблівую нараду пры галоўнакамандуючым усімі ўзброенымі сіламі Савецкай Рэспублікі, якая выпрацоўвала парады па ўмацаваньню чырвонай арміі. У верасьні 1920 году сумесна з М. Калініным, Леніным, Л. Троцкім і С. Камяневым падпісаў заклік да афіцэраў арміі барона Ўрангеля, каб тыя спынілі Грамадзянскую вайну ў замен на гарантыі амністыі ўсім, хто пяройдзе на савецкі бок.

З 1921 году — старшыня камісіі па арганізацыі дапрызыўной кавалерыйскай падрыхтоўкі. У 1923—1924 гадах — інспэктар кавалерыі РСЧА. З 1924 году быў пры Рэўваенсавеце для асабліва значных даручэньняў.

Памёр 17 сакавіка 1926 ад запаленьня лёгкіх. Брусілава пахавалі на Новадзявочых могілках у Маскве.

Вонкавыя спасылкі

Аляксей Брусілаў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• А. А. Брусилов. Мои воспоминания (рас.)