Абмеркаваньне:Перакладчык

Сапраўды, у ЭСБМ (т. 13, с. 195) прыводзіцца талмач з значэньнем перакладніка (ст.-бел. толмач) — праславянскае слова, відаць, зь цюрскіх моваў. Аднак у тэкстах сучаснай беларускай мовай яно не выкарыстоўваецца ў такім значэньні [1], [2], [3]. Пры гэтым ад «талмача» — «талмачыць», з усяго відаць, няма вытворных адпаведнікаў да словаў «пераклад» і «перакладніцкі». Ці варта вяртаць «талмача», каб атрымаць разнабой (або ствараць нейкія штучныя вытворныя)? І наконт тлумач-тлумачыць: у тым жа ЭСБМ (т. 13, с. 287), «тлумачыць», сапраўды, выводзяць з польскай (што праўда, у гэтай сэрыі і «места» выводзяць з польскай, што прымушае асабіста мяне ставіцца даволі асьцярожна да высноваў аўтараў), але гэтае слова фіксуецца і ў народнай мове, пра што сьведчаць спасылкі на беларускія дыялектавыя слоўнікі, т.ё. калі гэта і запазычаньне, то выглядае, дзесьці з часоў Вялікага Княства Літоўскага. Ці ёсьць сэнс змагацца з падобнымі вельмі даўнімі (а значыць — натуральнымі) запазычаньнямі? Зноў-такі, а які вытворны адпаведнік мае быць да вельмі пашыранага «тлумачальны» (у тым ліку ў назьве слоўніка), ці фіксуецца ён хоць-якімі слоўнікамі? --Kazimier Lachnovič (гутаркі) 23:22, 26 чэрвеня 2021 (+03)