Іў Сэн Ляран
Іў Сэн Ляран | |
| Yves Saint Laurent | |
 Іў Сэн Ляран (1976) | |
| Род дзейнасьці | мода |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 1 жніўня 1936[1][2][3][…] |
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 1 чэрвеня 2008[5][1][2][…] (71 год) |
| Месца сьмерці | |
| Прычына сьмерці | рак мозгу[d] |
| Занятак | гранд-куцюр’е, мастак па касьцюмах, бізнэсмэн, калекцыянэр мастацтва, стыліст, маляр, стваральнік упрыгожваньняў |
| Навуковая сфэра | модны дызайн[d] і дызайн ювэлірных вырабаў[d][6] |
| Месца працы | |
| Узнагароды | |
Іў Сэн Ляра́н (па-француску: Yves Saint Laurent; 1 жніўня 1936, Аран, Альжыр — 1 чэрвеня 2008, Парыж) — францускі мадэльер, які панаваў у сьвеце высокай моды ў 1960-я і 1970-я гады. Пасьля сьмерці Крыстыяна Дыёра, у якога Іў пачынаў асыстэнтам, у 1957 годзе ўстаў на чале яго мадэльнага дому (яму быў 21 год). Увёў у жаночую моду элемэнты мужчынскага гардэроба — скураныя пінжакі, боты па бядро й нават смокінгі (1966). Лічыцца заснавальнікам стылю ўнісэкс. Быў першым, хто запрасіў цёмнаскурых мадэляў для ўдзелу ў паказах мод сваіх калекцыяў.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1953 годзе прыехаў у Парыж, вучыўся на курсах маляваньня «ад-куцюр». З 1955 па 1957 год, на запрашэньне Крысьціяна Дыёра, працаваў яго асыстэнтам. Пасьля нечаканай сьмерці Дыёра, стаў мастацкім дырэктарам фірмы «Дыёр». У 1958 годзе выпусьціў сваю першую калекцыю «Трапэцыя», якая заслужыла трыюмф. У тым жа годзе быў закліканы на ваенную службу і адпраўлены на фронт у Афрыку; праз 20 дзён зь ім здарыўся нэрвовы зрыў і Сэн Ляран быў дэмабілізаваны; праходзіў лячэньне ў псыхіятрычнай клініцы, дзе яго лячылі электрашокам.
У 1961 годзе заснаваў, разам са сваім сябрам П’ерам Бэржэ, які ўгаварыў амэрыканскага мільярдэра Марка Робісана зрабіць фундуш у некалькі мільёнаў франкаў, мадэльны дом «Yves Saint Laurent», каротка «YSL». Першая калекцыя новага дома моды выйшла ў 1962 годзе. У 1964 годзе выпусьціў свае першыя парфума «Y» ад Сэн Лярана. Калекцыя 1965 году была створаная па матывах жывапісу Мандрыяна. Калекцыя 1966 году прапанавала ўпершыню ў сьвеце моды смокінг для жанчын, які стаў своеасаблівай маркай дома моды Сэн Лярана. У 1971 годзе пазаваў голым для рэклямнай фатаграфіі сваёй новай парфумы для мужчын. У 1977 годзе выпусьціў парфумы «Опіюм», які карыстаецца сусьветным посьпехам. У 1983 годзе стаў першым мадэльерам, якому пры жыцьці была прысьвечаная выстава ў нью-ёрскім музэі Мэтрапалітэн. У 1985 годзе атрымаў Оскара высокай моды за сваю шматгадовую працу. Канчаткова адышоў ад справаў у студзені 2002 году.
1 чэрвеня 2008 году, ва ўзросьце 72 гадоў, сканаў у сваёй парыскай хаце пасьля працяглай хваробы. Пахаваньне, якое было прызначанае на 6 чэрвеня, было перанесенае на 5-га на просьбу прэзыдэнта Францыі Нікаля Сарказі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Yves Saint Laurent (нід.)
- ^ а б Yves Saint Laurent // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Yves Saint-Laurent // Internet Broadway Database (анг.) — 2000.
- ^ а б Fichier des personnes décédées mirror
- ^ http://web.archive.org/web/20090116083250/http://www.theglobeandmail.com/servlet/story/RTGAM.20080601.wlaurent0501/BNStory/lifeStyle/home
- ^ https://hedendaagsesieraden.nl/2024/11/01/yves-saint-laurent/
- ^ https://www.abc.es/cultura/abci-museos-paris-rinden-yves-saint-laurent-202202210227_noticia.html
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Афіцыйны сайт (анг.)