Прагляд крыніцы для Хвоя звычайная

{{Іншыя значэньні|Хвоя (неадназначнасьць)}}
[[Файл:Koeh-106.jpg|значак|Хвоя звычайная]]
[[Файл:Pinus sylvestris MHNT.BOT.2005.0.971.jpg|thumb|'' Pinus sylvestris '']]

'''Хво́я звыча́йная'''<ref name="Балкавец">{{Кніга |аўтар = Балкавец Л. |загаловак = Дзікарастучыя лекавыя і іншыя карысныя расліны БССР |арыгінал = |спасылка = https://books.google.com.ua/books?hl=uk&id=quQ9AAAAYAAJ&focus=searchwithinvolume&q=%D0%A5%D0%B2%D0%BE%D1%8F |выданьне = |месца = М. |выдавецтва = Дзяржаўнае выдавецтва Беларусі, Сельгассектар |год = 1932 |том = |старонкі = 40, 87 |старонак = 87 |isbn = }}</ref> (або '''сасна'''<ref name="Балкавец"/>) ({{мова-la|Pinus sylvestris}}) — вечназялёнае [[Іглічныя|іглічнае дрэва]] [[род (біялёгія)|роду]] [[хвоя]] [[сямейства (біялёгія)|сямейства]] хваёвых.

Дрэвы вышынёй да 40 м, з круглявай кронай і прамым ствалом, пакрытым чырвона-бурай або шараватай карою. Лісьце ([[ігліца]]) разьмяшчаецца парамі на скарочаных парастках, іголкападобнае, цьвёрдае, шчыльнае, гладкае, шыза-зялёнае, з унутранага боку плоскае, звонку выпуклае.
[[Файл:Pine-on-the-rock-.jpg|значак|]]
Цьвіце ў канцы траўня — пачатку чэрвеня. Пасьля апладненьня пупышкі разрастаюцца і дранцьвеюць.

Хвоя зьяўляецца асноўнай лесаўтваральнай пародаю ў лясах [[Беларусь|Беларусі]]. Умовы росту — ад сухіх пясковых [[выдма]]ў да верхавых балотаў. Найвялікшыя масівы на [[Нарачанска-Вялейская нізіна|Нарачана-Вялейскай]], [[Верхнянёманская нізіна|Верхнянёманскай]], [[Полацкая нізіна|Полацкай]], [[Палеская нізіна|Палескай]] нізінах і [[Цэнтральнабярэзінская раўніна|Цэнтральнабярэзінскай раўніне]].

У [[народная мэдыцына|народнай мэдыцыне]] выкарыстаюць маладыя парасткі або суквецьці зь нявысыпаным пылком. Пылок настойваюць на [[сьпірт]]у, заварваюць у кіпеню або настойваюць з кіпячым [[малако]]м, дадаючы [[мёд]], [[алей]], часам [[яйкі]], і ўжываюць пры захворваньні [[лёгкія|лёгкіх]].

Сьвежую [[смала|смалу]] (жывіцу) заліваюць вадой і вытрымліваюць на сонцы напрацягу 9 дзён, пасьля чаго п’юць пры захворваньні лёгкіх. Маладыя (чырвоныя) пупышкі настойваюць на [[гарэлка|гарэлцы]] альбо вадзе і п’юць пры болях у сэрцы. Робяць ванны з ігліцы; заварваюць [[пылок]] як [[гарбата|гарбату]] і п’юць пры [[Рэўматызм|рэўматызьме]]; жывіцай заліваюць раны; верхнюю жоўтую плёнку ад кары галін прыкладваюць да ран ці болек.

== Беларусь ==
{{Паводле стану на|2013}} год найвялікшая хвоя Беларусі расла каля вёскі [[Сушчава]] ў [[Віцебскі раён|Віцебскім раёне]]. Яе вышыня складала каля 30 мэтраў, дыямэтар — 140 сантымэтраў, узрост — каля 250 гадоў<ref name="б">{{Артыкул|аўтар=Аляксандар Пукшанскі.|загаловак=«Золата» ў працы і на зямлі|спасылка=http://zviazda.by/be/news/20131029/1383036964-zolata-u-pracy-i-na-zyamli|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=газэта|год=29 кастрычніка 2013|нумар=204 (27569)|старонкі=[http://zviazda.by/wp-content/uploads/2013/10/1383036890_3.pdf 3]|issn=1990-763x}}</ref>.

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}

{{Парады артыкулу|няма карткі = Таксанамічная інфармацыя}}

[[Катэгорыя:Хвоя|Звычайная]]
[[Катэгорыя:Таксоны, найменаваныя Карлам Лінэем]]
[[Катэгорыя:Чырвоны сьпіс МСАП відаў з найменшай рызыкай]]
[[Катэгорыя:Флёра Азіі]]
[[Катэгорыя:Флёра Эўропы]]
[[Катэгорыя:Віды, апісаныя ў 1753 годзе]]
[[Катэгорыя:Садовыя расьліны]]
[[Катэгорыя:Дэкаратыўныя дрэвы]]