Прагляд крыніцы для Уршка Клакачар-Зупанчыч

{{Дзяржаўны дзяяч}}
Уршка Клакачар-Зупанчыч ({{мова-sl|Urška Klakočar Zupančič}}, {{ДН|19|6|1977}}, [[Трбоўле]]) — савенская юрыстка і палітычны дзеяч. Намесьнік старшыні партыі [[Рух Свабоды]]. Старшыня [[Дзяржаўны сход Славеніі|Дзяржаўнага сходу Славеніі]] з 13 траўня 2022 году, першая жанчына на гэтай пасадзе<ref name="izb">{{cite web |url = https://www.dz-rs.si/wps/portal/en/Home/pos/Deputies/izbranP/!ut/p/ z1/04_Sj9CPykssy0xPLMnMz0vMAfIjo8zivSy9Hb283Q0N3I2CTA0CXYycfIMNjA2CzQz0w8EKnPyCTD3BCrycTAwCjf19nYLMgww9jEz1o4jRb4ADOBoQpx-Pgij8xhfkhoaGOioqAgDP43ZT/dz/d5/L2dBISEvZ0FBIS9nQSEh/?idOsebe=P389 |title= mag. Urška Klakočar Zupančič |lang = en  |publisher= [[Дзяржаўны сход Славеніі|Državni zbor]]  |access-date = 2022-07-01 }}</ref>.

== Жыцьцяпіс ==
У 1984—1992 гадах вучылася ў пачатковай школе ў горадзе [[Сеўніца]]. У 1992—1996 гадах вучылася ў сярэдняй школе ў горадзе [[Брэжыцы]]. Атрымала стыпэндыю і вучылася ў 1994—1995 гадах у прэстыжнай прыватнай школе-інтэрнаце Мілфілд у англійскім графстве [[Сомэрсэт]]. У 2001 годзе скончыла юрыдычны факультэт [[Люблянскі ўнівэрсытэт|Люблянскага ўнівэерсытэту]]. У 2002 годзе абараніла дыплёмную працу па тэме «эканамічная роля ААН у кантэксьце глябалізацыі». У 2005 годзе здала іспыт на адваката. У 2011 годзе атрымала ступень магістра ў галіне права па тэме «Падзел спадчыннай маёмасьці ў Старажытным Бабілёне»<ref name="izb" />.

У 2001 годзе стажыравалася ў [[Арганізацыя Аб’яднаных Нацыяў|штаб-кватэры АА]]Н у [[Нью-Ёрк]]у<ref name="izb" />.

У 2002—2003 гадах-юрысконсульт у славенскай экспартнай карпарацыі (цяпер дзяржаўны Славенскі банк экспарту і разьвіцця SID). У 2003—2004 гадах-стажор у Вышэйшым судзе гораду Любляны. У 2005—2006 гадах — старэйшы дарадца акруговага суду горада [[Крань]]. У 2007—2008 гадах — старэйшы дарадца у офісе старшыні Вярхоўнага суду Славеніі. У 2008—2021 гадах — судзьдзя акруговага суду горада Любляны<ref name="izb" />.

У 2020 годзе яна стала вядомай грамадзкасьці пасьля выказваньня сваёй нязгоды з бягучай палітыкай ураду, яго уплывам на незалежнасьць судовай улады і празьмерным ужываньнем рэпрэсій выканаўчай уладай. Пасьля яна пакінула шэрагі судзьдзяў. У 2021—2022 гадах-дырэктар кампаніі Ipsilaw, якая займаецца юрыдычным і бізнес-кансалтынгам<ref name="izb" />.

Па выніках парлямэнцкіх выбараў 24 красавіка 2022 году абраная дэпутатам Дзяржаўнага сходу Славеніі ў выбарчай акрузе Любляна-Шышка III. 13 траўня 2022 году, на першым пасяджэньні Дзяржаўнага сходу Славеніі пасьля выбараў абраная старшынёй. Стала першай жанчынай у гісторыі Рэспублікі, якая заняла пасаду старшыні дзяржаўнага сходу пасьля 14 папярэднікаў. На таемным галасаваньні яе падтрымалі 55 дэпутатаў, 25 прагаласавалі супраць. Згодна з пратаколам Старшыня Дзяржаўнага сходу Славеніі зьяўляецца другой па значнасьці асобай у краіне, адразу пасьля [[прэзыдэнт Славеніі|прэзыдэнта Славеніі]].

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}

{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Клакачар-Зупанчыч, Уршка}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Трбоўле]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Люблянскага ўнівэрсытэту]]
[[Катэгорыя:Славенскія палітыкі]]
[[Катэгорыя:Старшыні Дзяржаўнага сходу Славеніі]]